در هزینه ها نادیده گرفته شده که همین بی توجهی به هزینه های بیشتر و حوادث ناگواری همچون به خطر افتادن جان کارگران و خسارت به محیط زیست منتهی شده است. به هر روی امروز دیگر نمی توانیم به بهانه های مختلف محیط کار را با شعار «اول ایمنی، بعد کار» آراسته کنیم و در عمل با نبود ایمنی کافی، بهداشت سطح پایین و محیط زیست فراموش شده به سمت پایداری توسعه حرکت کنیم،

طبق تخمین‌های صورت گرفته، حدود 4 میلیارد نفر در سراسر جهان از شبکه‌های اجتماعی مانند فیس بوک، توییتر، اینستاگرام و غیره استفاده می‌کنند. همین امر باعث شده که متخصصان بهداشت روان به سراغ بررسی آثار آن روی وضعیت روحی و روانی افراد بروند تا ببینند که آیا محبوبیت زیاد رسانه‌های اجتماعی در افسردگی نقش دارد یا خیر. در ادامه با همراهی دینو بخوانید: نقش رسانه های اجتماعی در افسردگی و گسترش آن چگونه است؟

رئیس مجلس با اشاره به حجم گسترده مبادلات در بستر این سایت‌ها اعلام کرد که لازم است وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان امور مالیاتی در اسرع وقت نسبت به ایجاد پرونده مالیاتی برای دارندگان این سایت‌ها اقدام و با قید فوریت نسبت به ارائه گزارش مذکور به مجلس اقدام نماید.

نماینده اصولگرا البته چنان چه اشاره شد تاکید کرده منظورش از «هنرمند»، «نویسنده و کتا ب فروش و بازیگر ساده نیست» و فارغ از اینکه اگر هم چنین بود، بر ما روشن نیست با کدام متر و معیار و بنابه کدام نظریه و تعریف هنر، «کتا ب فروش» جزو «هنرمندان» رده بندی می شود اما حتی اگر آن دو مثال دیگر، یعنی «نویسنده» و «بازیگر ساده» را منظور نظر ایشان قرار دهیم -که البته تعبیری است خواه ناخواه یادآور برگه های سفید A۴ تبلیغاتی که پشت ویترین ساندویچ فروشی ها چسبیده و بر آن نوشته «به «کارگر ساده» نیازمندیم»- باید بگوییم که احتمالا اگر از این نماینده محترم بخواهیم دقیق تر از خواست و «منظورش» بگوید، به چند نام مشخص در عالم موسیقی و بلکه سینما می رسیم و در آن صورت، لابد قانون بودجه سال آینده کل کشور، پیرو اصلاحاتی که مجلس یازدهمی ها تصویب این لایحه را به آن مشروط کرده اند، فهرستی از اسامی هنرمندان را نیز به پیوست خواهد داشت؛ فهرست هنرمندانی که بنابر تشخیص مجلس یکدست اصولگرای یازدهم، باید مالیات بدهند!

  قاسم آهنین جان شاعر و دوست من هم رفت. شاعر نمی میرد یا می میرد تا بماند. قاسم شاعر بود و برای شاعری به دنیا آمده بود، یعنی به دنیا آمده بود تا شاعر باشد و اتفاقا شعرهای درخشانی هم از خود به یادگار گذاشت و معلوم است که من امروز از بابت مرگ […]

  موضوع کرونا یک مساله حاد اجتماعی و یک بحران ملی است. این بحران جهانی که اکثر کشور های جهان را درگیر خود کرده باید با مدیریت در درون مرزهای هر کشور انجام پذیرد. به معنای آنکه مسئولیت اصلی در مدیریت این بحران بزرگ بر دوش دولت ها و کشورهای بحران زده در میان مرزهایشان است.

بالطبع مدیری که تشکیلاتی ورشکسته و بحران زده را تحویل گرفته، یا آن را با کمترین منابع مالی اداره می کند، برای گرفتن بودجه بیشتر برای حل مشکلات حوزه ی ماموریت خود با مشکلات فراوان مواجه است و علاوه بر این، فشار فرساینده ی دستگاه های نظارتی بر دوش اوست و مدام باید پاسخ گوی سوال ها و انتقادهای بی رحمانه باشد، در مقایسه با مدیری که تشکیلات تحت امر خود را در شرایطی مطلوب تحویل گرفته، اینک نیز کوچک ترین محدودیت بودجه ای ندارد، هرگز پاسخ گوی ناظران و منتقدان نیست و به بیان دیگر وقت و توان فکری اش صرف تنظیم انواع لوایح دفاعیه و یا گزارش به مافوق نمی شود، نباید با یک معیار واحد مورد ارزیابی و مقایسه قرار بگیرد.

سیاست های بخشی نگرانه ی مافیای آب و مافیای انتقال آب که سالهای سال است در برخی وزارتخانه ها سیطره یافته و نگاهی فراگیر و ملی به تمامیت ارضی کشور ندارد و موجب تولید بحران های متعدد در این رابطه شده است، آگاهانه اقدام به تاسیس کارخانه های آب بر ! و یا توسعه ی شرکت های فولادی قدیمی در این نواحی ( به جای تعطیل کردن آنها و انتقال این شرکت ها به استان های ساحلی خلیج فارس و یا دریای خزر ) آن هم در اوج شرایط تنش آبی و کم آبی در کشور می کند؛ تا آب شربی که به زحمت کفاف تامین آب مورد نیاز مردم را می دهد، صرف تولید و مصرف کارخانه های بزرگ و یا کشت و زرع در مناطق کویری بشود. در حالی که بعنوان مثال با نگاه ملی و بدون حب و بغض ، توسعه ی کشاورزی در خوزستان به لحاظ مجاورت با کارون همیشه جاری ، طبیعی است که به صرفه تر و بسیار کم هزینه تر است نسبت به کشت و زرع در اصفهان و یزد و کرمان و قم که امکان کشاورزی ندارند و آب مورد نیاز آنها باید بصورت مصنوعی و در طی فرایندی غیرطبیعی به این مناطق انتقال یابد.

چرا نمکی با چنین رفتار پلشت و زننده ای ، قاموس و سیاق رفتار اجرایی و مسوولیت پذیری مسوول و مدیر سیستم را این چنین خوار و زبون و خفیف می کند؟! چرا موجب وهن مقام اجرایی و مسوولیت پذیری در جامعه ی اسلامی می شود؟! چرا فکر نمی کند که چنین بیاناتی خدمت و عرض ارادت و حسن سلوک و بیان قرابت به مقام معظم رهبری نیست؛ و در جامعه ی آگاه امروز ایران که به برکت نظام مقدس جمهوری اسلامی ، سطح سواد عمومی آنچنان قامتی یافته که شما نمی توانی صورتک و نقاب ریاکاری ات را حتا نزد یک کودک 5 ساله محفوظ بداری ، می توانی برای جمعیتی هشتاد میلیونی ، نمایش اجرا کنی و توقع داشته باشی که تو را باور کنند؟!

همیشه تغییر از درون به بیرون است تا درون التیام پیدا نکند و مرض های روحی و روانی درمان نشود، نمی توان بیرون خوب و زندگی مطلوبی داشت. اگر ریشه درختی ایراد داشته باشد نمی توان توقع داشت میوه های خوبی بدهد. اگر میوه یک درخت بی طعم و پلاسیده است اول باید خاک، آب و کودی که به درخت می رسد را اصلاح کرد. نمی توان به چسباندن چند میوه خوش آب و رنگ گفت حال درخت خوب است. ماه رمضان، ماه اصلاح آن چیزهایی است که ما درون خود را با آن تغذیه می کنیم ماه رصد درون و بیرون.