حسینی محراب، بعنوان استاندار خوزستان معرفی شد.  خبر کوتاه و در عین حال قابل پیش بینی بود!  خلیلیان  با وجود اینکه در ابتدای دولت رییسی با حکم استاندار ویژه _ که جزو معدود دفعات پس از انقلاب است که شخصی با این عنوان و با این حکم به صدارت  یک استان برگزیده شده _ به خوزستان آمد و در کاخ استانداری سکونت یافت؛ ولی  حداقل انتظارات  مردم خوزستان را هم عملی نساخت.  استانداری با نمره ی  صفر؛ تصحیح می کنم با نمره ی  منفی  ِ صفر!

به دوره ی شریعتی  برگردیم.  دوره ای که استاندار اصلاح طلب ( متصف به جریان اطلاح طلبی ) با خام اندیشی و گعده های شبانه با حلقه ی  موسوم به نرگس و تصمیمات خلق الساعه و بدون کار کارشناسی و اعتقاد قلبی شدید به رفیق بازی و  بها دادن به خرده آدم ها و افکار کوچک ، خوزستان را  به مرز فروپاشی رساند.  دوره ی شریعتی را باید  دوره ی  بازگشت به ماقبل مدرنیسم  و غلبه ی رفتارهای  پوپولیستی و ضد علم و تخصص، بر باورهای علمی و جریان رو به رشد  شایسته سالاری نام نهاد.  بخش اعظم آسیب های متعدد اجتماعی و انتظامی و امنیتی و اقتصادی و وفور جریان ها و آدم های کوتوله  و مدیران فاسد  در دوره ی  شریعتی رشد کردند و ریشه دواندند.  آش آن چنان شور شد  که  ۶ ماه مانده به پایان دولت روحانی ، دیگر کسی  نمی خواست و نمی توانست شریعتی را تحمل کند.  استاد لابی های پنهانی نه در طیف چپ خریداری داشت و نه در طیف راست  کسی از او حمایت  می کرد!

شریعتی رفت و سلیمانی دشتکی آمد.  استانداری در آستانه ی  بازنشستگی ؛ که آمده بود  دوره ی  گذار از دولت روحانی  به رییسی را پشت سر بگذارد.  در ۸ ماهی  که سلیمانی دشتکی در کاخ استانداری سکونت گزیده بود ؛ عمده ی  زمان به ماجرای  انتخابات و چند کار  معمول مانند پیگیری  ساماندهی حاشیه نشینی شهرهای نفتی  و تخصیص اعتبار حدود ۵۰۰ میلیارد تومان  برای جمع آوری آبهای سطحی از طریق وزارت نیرو و تامین اعتبار از منابع مختلف برای طرح های فاضلاب و جمع آوری آبهای سطحی گذشت که وضعیت امروز  خوزستان  حاکی از ناکامی وی و حتا استاندار بعد از ایشان است!  در واقع همه،  منجمله خود  سلیمانی دشتکی، منتظر ابراهیم رییسی بودند  که ببینند چه در آستین دارد و کشتی بان  جدید دولت ، کشتی را چگونه هدایت می کند.

خلیلیان آمد با حکمی طلایی با عنوان استاندار ویژه!

در یک کلام؛ در تمام این مدت، خوزستان  در رخوت و خلود و سستی و بی تحرکی و  یک خواب عمیق فرو رفته بود.  استانداری  که می تواند  افتخار  کند در تمام این مدت  حتا یک جلسه ی رو در رو با اصحاب رسانه  برگزار نکرد!  استانداری  که اصولن  تا آخرین دقایق  باورش نشد  استاندار شده و تبدیل شده به نفر اول یک استان  بسیار مهم ؛ اگر نگوییم  مهم ترین استان  کشور  ایران. نقد خلیلیان  را به زمان دیگری  می سپاریم . اگر ارزش  نقد داشته باشد و عملکردی  وجود داشته باشد که  در نقد آن قلمی فرسوده شود!

و اما ” حسینی محراب “!

چه کسی  است که نمی داند  مردم اهواز  بخاطر شرایط  خطیری که بخشی از آن، به نگاه بخشی نگرانه  به خوزستان و بی توجهی به ترمیم آسیب ها و بهبود زیرساخت های  ویران شده ی  خوزستان  پس از اتمام   سالهای دفاع مقدس مرتبط است؛ و بخش اعظم آن، برآمدن و بر صدر نشستن مدیران ضعیف در خوزستان در دولت های مختلف  است؛ امروزه  لابی های فساد و رانت و بی تحرکی و سستی و عدم شفافیت و پنهانکاری شدید  در مبادی مالی و پیمانکاری و خدمات عمومی ، خوزستان را دارد به استانی متروکه و از نظر مهاجر فرستی  به استان شماره یک تبدیل  کرده است؟!

چه کسی نمی داند  عدم تجهیز و توسعه ی  بیمارستان های اهواز و دیگر شهرهای خوزستان، و خدمات  عمومی حتا متوسط ، از ضعف های برجسته ای است که  به مدیریت بهداشت و درمان؛ و حذف و به انزوا کشاندن چهره های شایسته و متخصص در این عرصه ارتباط دارد و عمده ی  بیمارانی  که از نظر مالی وضع مناسب تری  دارند ، برای درمان و مداوا  به استان های  دیگر  مراجعه می کنند؟!

چه کسی  نمی داند  که مدیریت شهری  اهواز دچار خمودگی  و شوآف و بازیچه ی  چند مدیر لابی گر  ضعیف رانتخوار  است که نه سلامت و نه بهداشت  مردم و نه رسیدگی به زیرساخت ها و ترمیم فرسودگی ها و بهبود شرایط زیست مردم ، کمترین اهمیتی برایشان ندارد؟!

چه کسی نمی داند  که برخی  از مجموعه های  اقتصادی با چندین شرکت تابعه  تبدیل به دالان ها و کریدورهای  فساد و رانت و ترویج  اختلاف افکنی قومی و تولید تنفر عمومی و چنددستگی قومی  میان اقوام متنوع استان خوزستان شده است؟!

چه کسی نمی داند که برخی  بنگاه های اقتصادی صنعتی بزرگ خوزستان  به صورت موروثی و خانوادگی  از این عضو خانواده به ان عضو دیگر خانواده  سپرده می شود  و آمد و رفت  استانداران هم  تاثیری بر بقا یا برکناری  انها  ندارد؟!

چه کسی  نمی داند که به پرونده های  افشا شده ی  مفاسد بزرگ  برخی از مدیران  شرکت های صنعتی  نه فقط رسیدگی  نشده که  ارتقا  مرتبه هم  یافته اند  و سکان اداره ی شرکت بزرگتری  را در دست گرفته اند؟!

میدان دادن به پیمانکاران  دوست و رفیق با ترک تشریفات رسمی ! و  استخدام های فله ای  و کیلویی  و پست هایی  که مثل شکلات و شیرینی  توسط  برخی از مدیران  عامل  شرکت ها بین هم تباران قومی  بذل و بخشش شده، بارها و بارها و بارها  توسط برخی  رسانه ها که مزدوری و پاچه خواری بلد نیستند،  مطرح شد و  رسانه های افشاگر به جای  حمایت ، بایکوت و تضعیف و به حاشیه رانده شدند! یا سر از دادگاه در آوردند! رویه ای که متاسفانه در دولت ابراهیم رییسی  و بغل گوش  خلیلیان استاندار ویژه نیز  با شدت  و حدت بسیار  نیز ادامه یافت و این رفتارهای بدوی و رانتخواری و رانتجویی بیش از پیش موجب سرخوردگی و یاس مردم را فراهم آورد.

نقش  و توجه  به فضای سبز و اکوسیستم  منطقه و استان  توسط  شرکت های  بزرگ ، امری  است فرمایشی  که  استانداران گذشته هم با  اهمال  و بی توجهی ، عنان اختیار را به خود  شرکت ها داده اند  و اوضاع همین است که هست و  روز به روز  ، اهواز  و خوزستان  ، غیرقابل سکونت تر می شود  و  اوضاعی شلخته تر  و ویران تر دارد.

میزان و نوع بارش ( فصل طولانی خشک خوزستان و روزهای پرباران مقطعی کم شمار؛ که جنس زمین را تبدیل به توده ی ضخیم غیرقابل نفوذ می کند و هر باران  کم بارشی  تبدیل به سیلاب می شود) ، و جغرافیای حوضه ی آبریز، انتقال بخش اعظم آب کیفی کارون به دیگر نواحی ، اتمسفر، هوای داغ  و تاثیرات مخرب اکوسیستمی ، تالاب ها و شوره زار بودن خاک و فعالیت های انسانزاد، فاکتورهایی تاثیرگذا  بر روی کیفیت آب است ، هربار با دو سه بارش سالانه ، مرکز استان را  تبدیل به یک ویرانه می کند که پای پیر و جوان را به بیمارستان ها می کشاند و تردد در سطح شهر را غیر ممکن، و زندگی در حاشیه ی شهر را عذاب آور می کند.

خبرهایی که از کشفیات فراوان  موارد مخدر و اسلحه ی قاچاق توسط  نیروی انتظامی  خوزستان  حکایت می کند، شاید در نگاه اول  اخباری  خوشایند است.  ولی  حکایت از وجه منفی  وفور این اقلام در خوزستان نیز دارد  که این بلیه و آفت ، مستلزم چاره اندیشی و اقدامات قاطع تری است.  وفور اسلحه ی قاچاق و غیرقانونی در دست مردم، امکان سواستفاده و تبدیل این حجم از سلاح برای ناامن کردن شرایط زیست آرام و وفور جرم و جنایت و بزهکاری در خوزستان، همراه با تبعات بسیار منجمله فرار نخبگان و سرمایه از استان؛ از موارد مهم دیگری است که استاندار جدید باید به آن توجه ملموس  و ویژه مبذول بدارد.

تنوع قومی در خوزستان، که می تواند با مدیریت صحیح تبدیل به مهم ترین فرصت برای ثبات امنیتی و رشد اقتصادی و ارتقای زیست شهروندی شود،  در فقدان یک نگاه جامع و فراقومی و بالادستی و مقتدر، در فقدان انتخاب مدیران شایسته و پالایش شده از نظر فکری و تعصبات قومی!  شرایطی را به وجود آورده که این مدیران تبدیل به  نمایندگان و سخنگویان قومی می شوند، و به آسانی ترکتازی کنند و به دنبال امتیازگیری و سواستفاده باشند؛ و همین قوم گرایی افراطی قوم گرایان ، تنوع قومی را از فرصت به تهدید  تبدیل کرده است!

مواردی که در پی می آید نکاتی است که می تواند بعنوان هدیه  به استاندار جدید  جناب ” محراب ” تقدیم شود و برای تسهیل گرفت و گیرهای فعلی خوزستان و مرکز استان مفید واقع شود؛ و امید است مورد عنایت و توجه استاندار جدید واقع گردد:

۱٫ حذف مدیرانی  که برخلاف مدرک تخصصی و تحصیلی  خود  بر مصدر ادارات، سازمان ها، و شرکت ها و کارخانه ها  تکیه زده اند.

۲٫ حذف مدیرانی  که با یک مقدار پرس و جو  مشخص می شود  با لابی  و اعمال نفوذ  نمایندگان  قوم گرای  سابق یا اخیر  بر مصدر برخی شرکت ها تکیه زده اند.

شناسایی  چنین چهره هایی  کار دشواری  نیست؛ و بدون شک  انسان های  صالح و سالمی  یافت می شوند که استاندار  بتواند  بر اساس  داده های  آنان  به حذف و یا اضافه  ی  مدیران  تحت امر خود  بپردازد.

۳٫ انتصاب مدیران قاطع و متخصص و موجه و مجرب  در سازمان ها و ادارات و در فرمانداری ها و  کارخانه ها و شرکت ها

۴٫ رسیدگی فوری به مصوبات و طرح های کلنگ خورده و نیمه تمام

۵٫ تاکید بر شفافیت مالی و ارائه ی گزارش های متعدد از طرف شرکت ها به رسانه ها بعنوان نماینده های بی واسطه ی مردم

۶٫ رسیدگی به مشکلات و معضلات کارگری

۷٫ تقویت مبانی و مبادی اطلاعاتی  و امنیتی و انتظامی  استان خوزستان.

۸٫ حذف مدیران قوم گرا و بخشی نگر از برخی شرکت های معروف و مشهور!  و قطع کردن سواستفاده ی  برخی از نمایندگان مجلس  که  حضور خود در این شرکت ها را ارث پدری خود می دانند!

۹٫ اجازه ندادن به نیروهای فرادولتی در عزل و نصب ها و تصمیمات  اجرایی  دولت در خوزستان

۱۰ . تشکیل اتاق فکر با برگزیده های رسانه ها ( مدیران مسوول ، رسانه های مولد محتوا و صاحبان تحصیلات عالی)