نویسنده ای که در جوانی چنین داستانی خلق کرده؛ داستانی که در زبان و جغرافیا چنان تمایزی دارد که می توان آن را از میان داستان های دیگر بازشناخت، چرا زود ازمیان ما می رود و زبان ما از حضور او محروم می ماند ؟ برای روان او آمرزشی بخواهیم.

درختی در بهار نخستین سال ثمر آوردن که با چه مایه از دقت و وسواس ، شیرۀ زمین را می مکید تا عصارۀ حیات را به شکوفه هایی که می بایست میوه های پر آبی شوند برساند .

شفیانی در سراسر "قرعه آخر" ماجراجویانه نوعی نوستالژی را بازسازی کرده است در بستر روستانگاری و به آفرینش نوعی داستان زادبوم محور همت گماشته با راوی اول شخصی که همه چیز را می داند و با دانایی روایتیِ مستند را به پیش می راند.

کوچ ایل‌ها در روزگار هخامنشی و ساسانی نیز به این گونه بوده و پیشینه‌نگاران از آن یاد کرده‌اند. هر چند از بدنه برخی ایل‌ها گروه هایی جدا شده و جاگیر شده‌اند، اما در روزگار پیش از انقلاب پژوهش برای جاگیر شدن ایل های کوچ‌رو انجام گرفت ولی این کار بی‌فرجام ماند.

تنوع قوميت ها در خوزستان واقعيتي است كه وجود دارد و اين تنوع بالاي قوميتي در استان در كل كشور مثال زدني است و كمتر استاني را در ايران وجود دارد كه چنين تركيبي را در خود جاي داده باشد. اتفاقاً در دنياي مدرن امروز تنوع فرهنگي حاصل از قوميت ها را بعنوان نقطه قوت تلقي مي نمايند.

این روزها در محافل عمومی و خصوصی، رسانه ها و فضای مجازی بیش تر صحبت هایی که رد و بدل می شود، وجهی منفی و ناراحت کننده دارند و کم تر کسی از امید و امیدواری سخن می گوید.

آیا انسان ایرانی امروز و ایران امروز در مرحله ی استاتیک اگوست کنتی است و یا دینامیک آگوست کنتی؟! اتفاق صنعت در ایران که با کشف نفت در مسجدسلیمان روی داده است، تا چه میزان توانسته انسان ایرانی را متاثر کند؟!

مور میگوید در فلسفه ی ما دیدن و شنیدن و... حواس پنجگانه ، رویدادهای ذهنی هستند مانند به یاد آوردن ،تصور کردن و... اینها رویدادهای ذهنی اند . وقتی ما می گوییم یک انسان را دیدم در واقع تجربه یی ست که در زمانی خاص اتفاق افتاده و یک سری فعالیت های روان شناسانه را به ما نشان می دهد. اما وقتی بگوییم "به یادآوردم "این تجربه یی را نشان نمی دهد

نیچه دوستان اندکی داشت. پاول ره ،لوسالومه، اوربک و پیترگاست دوستان نزدیکش بودند. در آغاز سال 1889 تعادل روحی نیچه برهم خورد و با رنج فراوان زندگی می کرد. همان گونه که قبل از کسوف معنوی اش رنج می کشید تا در پنجم اوت 1900 در وایمار درگذشت .او در دوران فروپاشی جمله های غریبی می گفت :"من مرده ام چون احمقم."