واقعیت این است که در دنیای امروز، خطر کم آبی را همه ی کشورها درک کرده اند و دوران سدسازی و انبار کردن آب پشت سد، کارکردش را از دست داده است. تشویق کشاورزی و کشت گندم و برنج و راه اندازی تاسیسات صنعتی با مصرف بالای آب در مناطق کویری و خشک که اعلام مرگ آب کشور است، دیگر توجیهی ندارد و باید سیاست های جایگزین را دنبال کرد. این واقعیت ملموس و اظهرمن الشمس در وزارت نیرو وجاهتی ندارد.

هدف از احداث سد و نیروگاه گتوند، تأمین بخشی از برق مورد نیازکشور، کنترل سیلاب‌های فصلی کارون و نیز تنظیم آب کشاورزی پایین‌دست بود و اینکه دریاچه سد می توانست تبدیل به یک جاذبه گردشگری برای منطقه شود. احداث سد گتوند از همان ابتدا با انتقادهایی همراه بود، زیر آب رفتن ۱۰۰ هکتار از زمین‌های مرغوب و حاصلخیز دشت عقیلی از جمله حاشیه‌ها پیرامون احداث و آبگیری این سد بود

حالا دیگر همه می­ دانند احداث سد گتوند که روزگاری پیشتر، قرار بود بزرگترین و مفیدترین سد خاورمیانه باشد؛ یک خطای فاحش محاسباتی و یک اشتباه بزرگ در تاریخچه­ ی سد سازی کشور ما و چه بسا تبدیل به ننگ صنعت سدسازی در خاورمیانه و جهان شده است!

یک قرن از فاجعه‌ی نسل‌کشیِ ارامنه توسط سربازان عثمانی و جنبش ترکان جوان می‌گذرد و این ننگ ابدی چنان بر پیشانی تاریخِ ترکیه مهر شده است که اگر چه رجب طیب اردوغان، خلف بر حقِّ آتاتورک هم سر به انکار آن برداشت؛ ولی کتمان آن چیزی از امر به وقوع پیوسته هرگز نخواهد کاست.

روند تخریب محیط‌زیست و نابودی منابع طبیعی در خوزستان مشکلات فراوانی برای جامعه ما به وجود آورده است.

به نظر می‌رسد چند سالی است مهم‌ترین و سریع‌ترین راه پيشرفت که معمولاً توسط نيروهای غير توانمند (افراد غير توسعه‌یافته) در استان خوزستان دنبال می‌شود

چرا مخالفان جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور، تمام تلاش خود را علیه اصلاح طلبان به کار گرفته اند؟!

تولد هر رسانه در هر قد و قامت و به هر میزان توان ارتباط و انتشار، نوید گشایش پنجره­ ای تازه است به آگاهی بخشی و بازتعریف مفاهیم زیست مدرن شهروندی.