شاخص فلاکت تا آنجا برای محاسبات اقتصادی اهمیت دارد که برخی دیدگاه ها افزایش این متغیر اقتصادی را بر موضوعات اجتماعی همچون نرخ جرم و جنایت، فقر، خودکشی و... نیز اثرگذار می دانند.

 با انتشار گزارش اخیر مرکز آمار از نرخ بیکاری و تورم، حالا می توان برآیندی از شاخص فلاکت در اقتصاد ایران در سال ۱۴۰۰ داشت. چنانکه اعداد موجود نشان می دهد شاخص فلاکت در سال گذشته به اوج بیست وپنج ساله رسیده و رکورد بالایی را از خود بر جای گذاشته است.  شاخص فلاکت از مجموع نرخ بیکاری و نرخ تورم به دست آمده و ماهیتی سالانه دارد. در این شاخص تورم را باید به صورت سالانه (یعنی تغییرات شاخص قیمت مصرف کننده به صورت میانگین دوازده ماهه در مقایسه با موقعیت مشابه خود در سال قبل) در نظر گرفته و نرخ بیکاری را نیز در حالت سالانه مورد ارزیابی قرار داد. هرچه میزان این شاخص در منطقه ای بالاتر باشد هزینه های اقتصادی و اجتماعی در آن منطقه نیز بالاتر بوده و هزینه های تجربه شده مردم نیز در این مدت بیشتر بوده و در نهایت این متغیر، شاخصی برای ارزیابی وضعیت رفاه مردم در کشور خواهد بود.

شاخص فلاکت تا آنجا برای محاسبات اقتصادی اهمیت دارد که برخی دیدگاه ها افزایش این متغیر اقتصادی را بر موضوعات اجتماعی همچون نرخ جرم و جنایت، فقر، خودکشی و… نیز اثرگذار می دانند.

پیش از این بالاترین میزان شاخص فلاکت در ایران در سال ۱۳۷۴ ثبت شده بود که معادل با ۵۸٫۴ درصد بود. مهم ترین دلیل این رکوردزنی می تواند ریشه در تورم بالای تجربه شده در آن سال داشته باشد. شاخصی که طبق آمارهای بانک مرکزی تقریبا معادل با ۴۹٫۴ درصد بوده و نرخ بیکاری در آن سال هم در حدود ۹ درصد به ثبت رسیده بود. در واقع بررسی های موجود نشان می دهد که هر چقدر رشد عمومی قیمت ها در کشور بالاتر بوده؛ شاخص فلاکت نیز به اوج خود نزدیک تر شده است.

گزارش مرکز آمار نشان می دهد روند نرخ بیکاری در ایران مسیری نزولی پیموده و در سال ۱۴۰۰ به ۹٫۲ درصد رسیده است. بررسی ها نشان می دهد این کمترین میزان نرخ بیکاری در یک دهه اخیر بوده است. البته پایین آمدن نرخ بیکاری را برخی ناشی از بهبود وضعیت اشتغال و برخی دیگر در ادامه کاهش نرخ مشارکت اقتصادی می دانند. براساس داده های مرکز آمار، نرخ مشارکت در سال ۹۹ برابر با ۴۰٫۴ درصد در کل کشور بوده که در سال جاری با ۰٫۰۱ واحد در صد کاهش به ۴۰٫۳ درصد رسیده است. اما این کاهش بیکاری در شرایطی ثبت شده که نرخ تورم در کشور مسیری فزاینده داشته و در ۱۴۰۰ به رکورد ربع قرن دست پیدا کرده است. در سال ۱۴۰۰ که نرخ تورم در کشور برابر با ۴۰٫۲ درصد بوده و نرخ بیکاری نیز معادل با ۹٫۲ درصد ثبت شده شاخص فلاکت نیز در ایران معادل با ۴۹٫۴ درصد رسیده و بیشترین سطح را در بازه بیست وپنج ساله داشته است.

سایت اکوایران نیز در این باره نوشته است: میانگین نرخ بیکاری در ایران نشان می دهد این متغیر کلان اقتصادی در کانال ۱۱ تا ۱۲ درصد قرار داشته که برخی از اقتصاددانان معتقدند این رقم به نحوی معادل با بیکاری طبیعی در ایران بوده و در سال های مختلف تغییرات آنچنانی ندارد. در همین رابطه میزان طبیعی نرخ مشارکت اقتصادی در کشور نیز حول و حوش ۴۰ درصد است. به عبارت دیگر بررسی آماری از وضعیت اقتصادی ایران نشان می دهد آنچه به نوعی متغیر تاثیرگذارتری بر شاخص فلاکت است، تورم بوده و به نحوی برای بهینه تر کردن اوضاع اقتصادی بهتر آن است که تمرکز سیاست گذاری های کلان روی کنترل تورم باشد.