این عکس، نمایی از پایان یک روز کاری در پالایشگاه نفت آبادان است.عکس مربوط به دهه­ی چهل است. پالایشگاه نفت آبادان، روزگاری نچندان دور، بزرگترین پالایشگاه نفتی خاورمیانه به شُمار می­رفت. در سالهای جنگ تحمیلی، آسیب بسیار زیادی به تأسیسات پالایشگاه وارد شد؛ ولی به همت و دلاورمردی پرسنل، مهندسین، و از همه مهم­تر رزمندگان […]

این عکس، نمایی از پایان یک روز کاری در پالایشگاه نفت آبادان است.عکس مربوط به دهه­ی چهل است. پالایشگاه نفت آبادان، روزگاری نچندان دور، بزرگترین پالایشگاه نفتی خاورمیانه به شُمار می­رفت. در سالهای جنگ تحمیلی، آسیب بسیار زیادی به تأسیسات پالایشگاه وارد شد؛ ولی به همت و دلاورمردی پرسنل، مهندسین، و از همه مهم­تر رزمندگان غیور و مقاوم در برابر جنایات و دشمنی و تهاجم عراق علیه ایران، این پالایشگاه تبدیل به نماد مقاومت و صبوری و ایستادگی ایران و ایرانی در جهان شد.
در رابطه با نفت، امروزه دیگر کمتر کسی نمی­داند که این منبع انرژی و فی­الواقع حیات انسان مدرن معاصر، رو به پایان است؛ و عمر چندانی برای استفاده از آن باقی نمانده است. مواد نفتی دارای منابع محدودی است و این ذخائر باقیمانده هر ساله به سرعت تحلیل رفته و به طرز فزاینده ای به سختی استخراج می شود و بنابر این اکتشاف و استخراج آن با قیمتهای بالای اقتصادی میسر خواهد بود. حتا اگر تمام منابع نفت تمام نشوند بسیاری از دانشمندان معتقدند منابع سهل الوصول نفت خام شیرین سبک به سرعت تهی می شوند و در آینده، دنیا محتاج منابع نفتی غیر معمول، گرانبهاتر و نیز نفت سنگین خواهد شد.
نمونه بارز سرمایه گذاری در منابع غیر معمول نفتی در ماسه های قیرگون کانادا دیده می شود که این شن های قیرگون، منابع نزدیک و مقرون به صرفه ای از نفت سنگین با درجه پایین تری نسبت به نفت خام می باشند. زمانی که نفت با قیمتی بالاتر از ۶۶ دلار در هر بشکه معامله می شود شن های قیرگون برای شرکت های تولیدی و حفاری جذاب می شوند.
علاوه بر نگرانی ها در مورد ذخائر نفتی، عوامل زیاد دیگری نیز اثراتی چند بر قیمتهای نفت داشته اند؛ جنگ های آمریکا و متحدانش علیه تروریسم بعد از ۱۱ سپتامبر، اعتصابات کارگری، تهدیدات توفان به سکوهای نفتی، آتش سوزی و تهدیدات تروریستی علیه پالایشگاهها و دیگر مشکلات موقت، تحریمهای ناجوانمردانه و از موضع زور و به قصد فشار بر جمهوری اسلامی یا هر دولت دیگری که موضعی مخالف سیاستهای زورگویانه­ی دول استعماری داشته باشد، همه­ی این موارد به تنهایی باعث افزایش قیمتهای نفت نبوده اند. چنین مشکلاتی به صورت موقت بالارفتن قیمت ها را تسریع کرده اند اما به صورت تاریخی بر افزایش های بلندمدت قیمت ها تاثیر گذار نبوده اند.
به هر روی در دولت هشت ساله­ی احمدی­نژاد همزمان با تحریم­هایی که بر کشور ایران اعمال شد و اقتصاد کشور را با بحران های بی­شمار مواجه کرد، سیاست­های اعمال شد که برخی از سیاست­ها مانند دور زدن تحریم­ها با حضور افرادی مانند بابک زنجانی، خود تبدیل به پیدایش بحران­های داخلی دیگری شد. ولی بخشی از سیاست­های اعمال شده توسط دولت اجتناب ­ناپذیر بود.
در دوره­ی نخست دولت حسن روحانی و نیز با پذیرش برجام، فضای مستعدی برای سرمایه­گذاری و اکتشاف و فروش نفت در ایران اتفاق افتاد که در سال جاری و با تهدیدات فزاینده­ی ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا که کمر به خصومت و دشمنی با نظام جمهوری اسلامی بسته است و با اعمال فشار از طرق مختلف، بر سر رشد و باروری و تقویت ساختارهای صنعتی اقتصادی ایران، مانع آفرینی می­کند؛ چه بسا باید دولت حسن روحانی و مجموعه­ی وزارت نفت، از هم‌اکنون باید به فکر چاره‌اندیشی برای برون­ رفت از دام­چاله ­ای باشد که استعمار دارد برای کشور ما تدارک می­ بیند.
راهکارهای احتمالی کاهش قیمت نفت
تلاش برای کاهش اثرات افزایش قیمت نفت شامل:

  • افزایش تامین مواد نفتی
  • یافتن جایگزین هایی برای مواد نفتی
  • کاهش تقاضا برای مواد نفتی
  • تلاش برای کاهش اثرات افزایش بهای نفت بر روی مصرف کنندگان مواد نفتی

در اصل تئوری اقتصاد، بازار آزاد یک کالای بسیار نادر را در حین افزایش قیمت آن جیره بندی می کند. قیمت بالاتر، باید تولید کنندگان را برای تولید بیشتر و مصرف کنندگا ن را برای مصرف کمتر تهییج کند تا به سمت جایگزین های دیگری روی آورند.
سه گزینه و استراتژی اول، پیش از هر چیز در راستای اصل تئوری اقتصاد هستند. چرا که سیاست دولت ها می تواند عرضه و تقاضا برای مواد نفتی را مثل جایگزین های موجود تحت تاثیر قراردهد. در عوض آخرین استراتژی، تلاش برای حمایت از مصرف کنندگان در برابر افزایش قیمت ها  به نظر می رسد که بر خلاف تئوری کلاسیک اقتصاد باشد؛ زیرا مصرف کنندگان را به مصرف بیش از حد مقدار کالای کمیاب ترغیب می کند که حتا آن کالا را کمیاب تر می کند.

  • نویسنده : شهرام گراوندی
  • منبع خبر : پیوند ایرانیان