این نوشته ی کوتاه تقدیم شده است به روح بزرگوار این شهید عزیز و به بهانه ی  درگذشت  کرک داگلاس شهیر که یک قرن را پشت سر گذاشت و بالاخره جهان فانی  را بدرود گفت.

دوران مدرن به سنت از ديد كهنه‌گرايي مي‌نگرد و آن را داراي عناصر كهنه و ناكارآمد براي جهان جديد مي‌داند. از اين‌رو مدرنيته درصدد برآمد تا  الگوي خود را با معيارهاي خود انتخاب كند و هنجارهايش را از درون خود بيابد. به همين دليل  مدرنيته نه‌تنها به خودآگاهي مي‌پردازد، بلكه با در پيش‌گرفتن نگرش انتقادي به سنت، خود را به مرز استقلال و شكوفايي مي‌رساند.

وظیفه ی دولتیان است که مشکل قاسم را حل کنند. هر کمکی به قاسم شود، کمک به ساحت فرهنگ و نوشتار است. ارجی که به موی سفید قاسم گذاشته شود، ارج بر قاموس فرهنگ و هنر این سرزمین است.

عبدالرضا حیاتی در صدف تواضعش پنهان شده است. او را باید از نمای نزدیک و نزدیک‌تر تماشا کرد. او هیچگاه در زندگی شخصی و هنری‌اش دعوت به خود نکرده است. حداکثر لقبی که شاگردانش به او داده‌اند «عمو عبدالرضا» بود، همین است و بس!

متاسفانه در کنار این فرضیه و برداشت های نادرست از دانشگاه ها، خالی الذهن بودن و بی اطلاعی برخی متولیان آموزش عالی و سطحی نگری آنان به مقوله وحدت حوزه و دانشگاه بیش از بدبینی دسته ای از روحانیان به دانشگاه، موجب بی اعتبار شدن نقش و مرجعیت دانشگاه ها در جامعه شده است.

گقتمان طایفه گری ، بر فضای عرصه عمومی و رسمی مسجدسلیمان چیرگی کامل دارد

هزاران هزار عکس از رویدادها و  منظره ها و آدمیان، هرگز امکان بازتکثیر پیدا نکرد و به فنا رفت. در خانواده های ما چند آلبوم فربه ی  عکس وجود داشت و از آن همه عکس از دوران کودکی و نوجوانی تا به امروز، چند فقره برای ما به جای مانده است؟!    

قومیت دوستی نیاز به تظاهر ندارد، مگر اینکه به جای استفاده خوب از آن، به دنبال استفاده بد از آن باشیم.

شعر انسان آزاد شاعر ، شاید در آواره گی شکل می گیرد. شکلی که هستی را طرح می زند و به ارتعآش می اندازد که نیز تصویری از خاک و زمینِ همیشه در حرکت و گردش است...

با علم به شناخت جریان های مسموم و مغرض و بیماردل، رسانه های متعهد و اصیل که کیان کشور و منافع ملی و میهنی برایشان از هر اصلی مهم تر است، تنها به برخورد و تقابل با این جریانات نباید مشغول شوند و با تزریق روحیه ی نشاط و امیدواری، در پیرایش جامعه از شاخ و برگ ها و حشو و زوائد نیز باید کوشا باشند