صرفنظر از اطلاعات آغشته به رئالیسم و رویای احمد محمود در کتاب های متعددش که در اهواز می گذرد، تاریخ نویسی و شهرنویسی به صورت جدی، خود یک سیاق ویژه است که باید بیشتر جدی گرفته شود. اهواز نیاز دارد که مرور بشود. خوانده بشود و هر چه رفت بر این شهر، به امروزیان و فردایی یان ِ در راه تحویل داده شود.