مازوت نوعی نفت کوره به شمار می‌آید که کیفیت پایین و ویسکوزیته بالایی دارد و در نیروگاه‌های حرارتی و موارد مشابه از آن استفاده می‌شود. در اروپا و ایالات متحده، ترکیب مازوت شکسته به گازوئیل تبدیل می‌شود. در گذشته، مازوت برای گرم کردن خانه‌ها در شوروری سابق و شرق دور مورد استفاده قرار می‌گرفت چراکه آن‌ها تجهیزات لازم برای تبدیل مازوت به سایر محصولات پتروشیمی را نداشتند. در کشورهای غربی به کوره‌هایی که از مازوت استفاده می‌کنند، کوره‌های ضایعات‌سوز نیز می‌گویند. بر اثر سوزاندن سوخت‌های فسیلی حاوی گوگرد همچون مازوت، اکسید های گوگرد منتشر می‌شوند که بخش بیشتر آن‌ را سولفور دی اکسید تشکیل می‌دهد. سولفور دی اکسید گازی سمی و مضر است. این گاز وزن بیشتری نسبت به هوا دارد و زمانی که غلظت آن در هوا به بیش از حد مجاز برسد، بوی بدی خواهد داشت که در این سطح کشنده خواهد بود.

دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان اذعان کرد که هفتاد درصد تولید سیمان در ایران اکنون با سوخت مازوت انجام می‌شود.
علی‌اکبر الوندیان امروز جمعه به خبرگزاری ایلنا گفت که کارخانجات سیمان ایران روزانه ۲۷ میلیون مترمکعب گاز مصرف می‌کنند اما مصرف آنها به دلیل محدودیت در گازرسانی، «به روزانه به ۶ میلیون مترمکعب کاهش پیدا کرده است.»
او افزود: «کارخانه‌های دور از مناطق شهری مازوت را به عنوان سوخت جایگزین مصرف می‌کنند اما در کارخانه‌های مجاور شهرها کوره‌ها از ظرفیت اصلی خارج شده‌اند.»
به گفته الوندیان، هزینه تولید با مازوت از هزینه تولید با گاز بالاتر است و این برای کارخانه‌های شرق کشور که مازوت را جایگزین گاز کرده‌اند، به «یک معضل» تبدیل شده است.