در جامعه‌ای که به شدت تحت تأثیر هیجانات گفتاری فضای مجازی قرار دارد، تاکتیک مجیزگویی به عنوان ابزاری کارآمد برای فرصت‌طلبان رانت‌خوار شناخته می‌شود. این افراد با استفاده از فنون مختلف، سعی در جلب نظر گزینه های احتمالی استاندار و مقامات محلی را دارند تا از این طریق به منافع شخصی خود دست یابند. در […]

در جامعه‌ای که به شدت تحت تأثیر هیجانات گفتاری فضای مجازی قرار دارد، تاکتیک مجیزگویی به عنوان ابزاری کارآمد برای فرصت‌طلبان رانت‌خوار شناخته می‌شود. این افراد با استفاده از فنون مختلف، سعی در جلب نظر گزینه های احتمالی استاندار و مقامات محلی را دارند تا از این طریق به منافع شخصی خود دست یابند.
در خوزستان، استان غنی از منابع طبیعی و انسانی، این تاکتیک به وضوح قابل مشاهده است.
فرصت‌طلبان با شناسایی نقاط ضعف و قوت گزینه‌های احتمالی استانداری، به سرعت خود را به عنوان حامیان پرشور آن‌ها معرفی می‌کنند. این افراد با استفاده از مجیزگویی و تعریف و تمجیدهای بی‌پایان، تلاش می‌کنند تا اعتماد گزینه ها را جلب نموده و بقولی همه را به نحوی غیر ملموس تایید کنند تا یکی بالاخره از میان آنها در بیاید.

آن‌ها به خوبی می‌دانند که در دنیای سیاست، تحسین و تمجید می‌تواند دروازه‌های زیادی را باز کند.

البته آنها نمی دانند که سر در برف فرو برده‌اند و به نوعی متوهم شده‌اند که گویا بازی خوانی این تاکتیک ها کار سختی است.
این افراد معمولاً از واقعیت‌های موجود غافل هستند و تصور می‌کنند که پای در مسیر درستی گذاشته اند. اما تاریخ به آنها خواهد آموخت که با هیاهو گری یا مجیز گویی ، سهم خواهی ممکن نیست.

در نهایت، باید گفت که برای مبارزه با این پدیده‌ها، نیاز است به مخاطبان فضای مجازی ، آگاهی لازم را داد.

مردم باید نسبت به تاکتیک‌های مجیزگویی و فرصت‌طلبی این «به کمین نشستگان» هوشیار باشند و فریب «تاج بخشی های تصنعی» ایشان به گزینه های احتمالی را نخورند.
همچنین، روزنامه نگاران ، نویسندگان ، رسانه‌ها و نهادهای مدنی باید در راستای شفاف‌سازی اطلاعات و آگاه‌سازی جامعه باید تلاش کنند تا بتوانند مانع از سوءاستفاده‌های احتمالی اینان شوند.

  • نویسنده : صادق کریمی