در این روش که موضوع آن خلق آثار متعدد مانند داستان کوتاه،شعر سپید،عکس،فیلم کوتاه و مستند و .... می تواند باشد، این امکان جهت تولید انواع محتوا فراهم و می توان با آرشیو کردن و نگهداری آن ها در یک مجموعه فرهنگی بنام اتاق ادبی اهواز، آن ها را معرض نمایش علاقمندان و استفاده کنندگان فرهنگی برای تولید آثار عمیق تر و بررسی پژوهشگران قرار داد.

این قصه پر غصه به همین جا ختم نمی شود بلکه عجیب تر می شود؛ آنجایی که برخی مدیران روابط عمومی ها با این شبه خبرنگاران همراه می شوند و از آنان به عنوان بازوان توانمند خود بهره می گیرند هم برای چاکری و هم برای حفظ میز!

متاسفانه دیر زمانی است در فضای مجازی و شبکه ها که غالب فضای رسانه ای استان را تسخیر نموده اند دو گانه های تخریب و تمجید حاکم شده اند و اکثر محتواهای منتشر شده له یا بر علیه مسئولان و دستگاه ها و شرایط اجتماعی است.متاسفانه در این فضای مشوش امکان تحلیل درست و کارشناسی که به نفع جامعه باشد میسر نیست و افکار عمومی از اصل وقایع منحرف و ناخودآگاه کینه و کدورت بین افکار عمومی و اقوام و مسئولان بیشتر خواهد و کار اصلاح امور به جایی نخواهد رسید.