این روزها البته قهوه نوشیدن از حالت شیک و مدرن و کافه نشینی  صرف بیرون آمده و در هر کوی و برزن  شاهد فروش قهوه در بساط ارزان هستیم.  قهوه ی دله از اواسط دهه ی  هشتاد خورشیدی به شکل غریبی  بازار اهواز و خوزستان را اشباع و تسخیر کرده است و تبدیل به یکی از نمادهای  شهری  شده است. در صورتی که پیش از این ، نوشیدن قهوه آداب و سنت خاص  خود را داشت و به این شکل شایع نبود.  مراسم قهوه خوری از روزگار دیرین مورد احترام مردم عرب و دارای آداب خاص خـــود است.  قهوه نخستین چیزی است که پس از سلام و خوش آمدگویی با آن از میهمانان خـــــــود پذیرایی می‌کنند. قهوه جهت پذیرایی از همه ی افراد قوم و میهمانان فقیر و غنی استفاده می‌شود. با آماده‌شدن قهوه و زمان پذیرایی این کار به شیوه و رسومی خاص شروع می‌شود. به كسی كه قهوه را به میهمان تعارف می‌كند، ساقی می‌گويند. اگر میهمان متوجه حضور ساقی نشود فنجان را به دله می‌زند تا مهمان با شنيدن آن صدا متوجه شود كه قهوه برای او ريخته شده است.

دوران مدرن به سنت از ديد كهنه‌گرايي مي‌نگرد و آن را داراي عناصر كهنه و ناكارآمد براي جهان جديد مي‌داند. از اين‌رو مدرنيته درصدد برآمد تا  الگوي خود را با معيارهاي خود انتخاب كند و هنجارهايش را از درون خود بيابد. به همين دليل  مدرنيته نه‌تنها به خودآگاهي مي‌پردازد، بلكه با در پيش‌گرفتن نگرش انتقادي به سنت، خود را به مرز استقلال و شكوفايي مي‌رساند.