بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم انگار ابتدای خلقت است و بشر دارد فکر می کند چطور به کارها سر و سامان بدهد و بعد هم طی یک معجزه‌ای ، چرخ را اختراع می‌کند و بعد از چند قرن ، انرژی ها را می‌شناسد و از قدرت باد و آتش استفاده می‌کند و یا با ریاضی و چهار عمل اصلی آشنا می شود و یاد می گیرد چگونه یک ماموت یا گوزن را به صورت مساوی بین چند نفر تقسیم کند و شکم همدیگر را برای پاره‌ای نان و گوشت پاره نکند!

جوری، پای دولت پزشکیان برای انتصابات! و برای معرفی مدیران و کارپردازان سیستم اجرایی اداری کشور سنگین است، گویی اول انقلاب است و تازه می خواهند بروند آدم های مناسب را یکی یکی پیدا کنند و آنها را بعنوان استاندار و فرماندار و مدیران نفتی و نیشکری و پتروشیمی و فولادی و هلدینگ‌ها و شرکت‌های انرژی و آب ‌و فاضلاب و سازمان آب و برق و شیلات و میلات و آموزش و پرورش و ارشاد و مرشاد و غیره و غیره بگمارند تا کارها نخوابد و کارهای خوابیده بیدار شود!

این که مملکت داری و دولتمداری نشد!

وزیر می آید فراخوان می دهد می‌خواهم مدیر شستا را انتخاب کنم مدیر بیمه را انتخاب کنم ، ایهاالناس بیایید بیایید رزومه بفرستید! ایهاالناس هم می روند رزومه می فرستند. از بی صلاحیت و مفسد اقتصادی و دزد ناموس گرفته تا باصلاحیت و دزد بیت المال و غارتگر پودر و شیر بچه ووو. بلکه یکی در این میان پیدا شود تا صلاحیتش را نهادهای امنیتی و اطلاعاتی و غیره و غیره تایید کنند و حزب های نازک نارنجی و سوسول شب انتخابات هم قبولش داشته باشند!
از آن طرف پیر و پاتال های اصلاح طلب منفعت طلب در حال پاره کردن همدیگر هستند تا نیروهای خود را بعنوان مدیر به وزیر حقنه کنند!
هنوز انگار در ابتدای خلقت هستیم‌‌ و خداوند متعال تازه ما را در دنیای دون ساخته و پرداخته!
هیچکس عجله ای ندارد که معاونت ها و مدیران مشخص شوند. هیچکس به فکر ذره ای آرام بخشیدن به مردم نیست!
تصمیم های خلق الساعه در باب ناترازی انرژی بصورت ناعادلانه وضع و اجرایی می شود. فشار روی گرده‌ی مردم است کماکان. سه استان مشمول عدم استنشاق مازوت می شوند؛ ولی بی برقی و سهمیه بندی برق در کل کشور اجرایی می شود! خوزستان که سالهای سال است ریه هایشان سیاه شده از بس انواع دود و کثافت نفت و مازوت و مزارع نیشکر را بلعیده اند؛ در دل مرکز استانش کارخانه ی مازوت سوزی، بی وقفه مازوت می سوزد؛ ولی برق هم سهمیه بندی می شود! این دیگر از عجایب روزگار است!
بی وجدان ها! یا کارخانه ی مازوت سوزی را تعطیل کنید یا اگر تعطیل نمی کنید، برق را قطع نکنید!
دولت مثل گربه‌ی گیج دور خودش می چرخد.
از پس چهار تا فیلترشکن بر نمی آید و در بازی های نمایشی دانشجوی لخت و پتی علوم تحقیقات و فورسام رشت می‌افتد و چهار نماینده ی دیوانه ی مجلس هم هستند که هر روز یک سنگ جدید لای چرخ نچندان روان دولت می گذارند! ولی هی می گوید وفاق وفاق وفاق وفاق!
آمار خودکشی و اخبار خودکشی و زن کشی و مردکشی و بچه کشی به اسم دعواهای ناموسی هر روز در گوشه ای از مملکت منتشر می‌شود.

در خوزستان یک عده بقال و چغال سکان رسانه ها را در اختیار گرفته اند. بقال ها و چغال های پست و صندلی مدیریتی هم، آشکارا در حال لابی و چانه زنی هستند. خوزستان بهشت بقال هاست! بهشت سوداگران صندلی است!

استاندار فروتن و خوش اخلاق هم فکر می کند باید از نو چرخ را اختراع کند. و بسیار فراتر از حالت طبیعی، دچار تعلل و سکون و سکوت است.
معاونت های استانداری ِ فشل ِ محراب مثل خود محراب در خواب ابدی بودند و باعث خواب‌آلودگی تمامی مدیران استان شده بودند.
آقای استاندار محترم دولت وفاق چرا متوجه نیست که با این مجموعه ی مدیریتی تنبل و گشاد نمی تواند کار کند؟! چرا اینقدر دست دست می کند؟! منتظر کدام معجزه است؟! چرا سراغ عقلا نمی رود و فقط چشم به دهان آدم نچسبی مثل صفایی یا پدرخوانده ی تهران نشین داستان نویس بسته است؟!
باور کنید قرن ها پیش چرخ اختراع شده و نیاز به اختراع دوباره اش نیست! برای هر معاونت و هر پست و مقامی که فکرش را می کنید دهها چهره ی نخبه و مدیر تراز وجود دارد و اگر گوش به فرمان قومگراهای افراطی قوم سوار نباشید و گوش به فرمان صفایی و پدرخوانده ی داستان نویس نباشید و جایگاه خود را باور کرده باشید ؛ می توانید بهترین استانداری تاریخچه ی خوزستان را رقم بزنید!
کافی است به آنها که شما را از نیروهای غیربومی توانمند می ترسانند توجه نکنید و بگویید همه ی ایرانی ها در همه ی ایران حق حیات و کار و خدمت دارند. همان طور که تمام خوزستانی ها می توانند در همه ی ایران تردد کنند؛ خانه و زندگی بنا کنند؛ شغل و پیشه و حرفه داشته باشند.
کافی است توانمندی های نخبه گان و شایسته گان و تحصیلکرده های تمام اقوام را ببینید و سور و سات چی و مجاهدان شنبه را از دور خود دور کنید!
خوزستان فرصت تجربه های شکست خورده ی محتوم را ندارد.

کا اینکه دولت و کشور هم نای تجریبات ناموفقی نظیر دولت سیزدهم را ندارد.