وزیران امورخارجه، دارایی، تجارت، دفاع، مشاور امنیت‌ملی و سفیر آمریکا در سازمان ملل، صبح دوشنبه به وقت محلی، در کنار یکدیگر، در مقابل خبرنگاران ظاهر شدند تا تحریم‌های جدیدی را علیه ایران اعلام کنند.

اعمال تحریم علیه اتباع ایرانی از جانب آمریکا، رویدادی تکراری است. صف‌کشی مقام‌های بلندپایه آمریکایی برای اعلام تحریم چند فرد و شرکت ایرانی، بزرگنمایی اقدامی مداوم و البته بی‌اهمیت برای ایران است که بیش از هر موضوع دیگری، برملاکننده دست‌های خالی آمریکاست.
اینکه چند وزیر و مقام بلندپایه آمریکا، به صف شوند و به جای اعلام تصمیمات مهم، کم‌سابقه و‌ موُثر، تنها اعلام کنند چند نام به فهرست‌ تحریم‌ها اضافه شده؛ از آن رویدادهایی است که تنها در دولت ترامپ باید منتظرش بود.

سخنان سفیر آمریکا در سازمان ملل، در میان سخنان تکراری مقام‌های آمریکایی، جالب بود. او گفت آمریکا بدون نیاز به حمایت دیگران و در زمانی که در اقلیت قرار دارد، اهداف خود را درباره ایران دنبال می‌کند. چراکه به گفته او، آمریکا در طرف حق ایستاده است!
مستقل از اینکه سخنان خانم سفیر تا چه حد اعتبار دارد؛ این واقعیت که مقام آمریکایی، به این نکته اشاره کرد که آمریکا در اقلیت و البته در طرف حق قرار دارد، علاوه بر آنکه نشانه انزوای خودساخته آمریکاست، یادآور سخنان مقام‌های حکومت‌های ایدیولوژیکی است که در دهه‌های گذشته در مقابل نظام جهانی، ایستاده‌اند و ناامیدانه برای تغییر آن شعار داده‌اند.

تنزل جایگاه آمریکا از ابرقدرتی که نظام جهانی را سامان می‌دهد و قدرت‌های دیگر از او پیروی می‌کنند، به حکومتی که ادبیات مقام‌های آن یادآور ادبیات افرادی مانند کاسترو است؛ نشان‌دهنده سطح پایین قابلیت‌های افرادی مانند ترامپ و‌ پمپئو است.
البته، پمپئو‌ وقتی در پاسخ به خبرنگاری ادعا کرد آمریکا در انزوا نیست و این ایران است که متزوی است. گویا علاوه بر آنکه سخنان چند دقیقه قبل خانم سفیر را نادیده می‌گرفت، قصد داشت این موضوع را به فراموشی بسپارد که هیچ‌یک‌از اعضای شورای امنیت برای بازگشت تحریم‌های ایران، با واشنگتن همراهی نکرده‌اند.
پمپئو اعلام کرد ترامپ قصد دارد طرف‌هایی را که با ایران سلاح معامله می‌کنند، تحریم کند. این درحالی است که خریداران سلاح ایران، بازیگران منطقه‌ای هستند که هیچ مناسباتی با آمریکا ندارند.
به علاوه، ایران در شرایط کنونی با توجه‌ به ملاحظات اقتصادی، برای خرید سلاح اقدام مهمی انجام نمی‌دهد و فروشندگان احتمالی سلاح به ایران مانند روسیه نیز مناسبات خود را بر اساس تهدیدات آمریکا سامان نمی‌دهند.

صف‌کشی روز دوشنبه مقام‌های آمریکایی و اظهارات آنها، بیش از آنکه اقتدار آمریکا را نشان دهد؛ به یک نمایش عجیب و بیهوده بدل شد که شاید کمتر تکرار شود.