آیا تخریب گسترده تالاب شادگان هورالعظیم تالاب ناصری خرمشهر با آب نمك زهاب نیشكر، نسل كشی انواع مختلف پرندگان و دیگر جانداران و تخریب اكوسیستم نشانه فرهنگ ایرانی است؟ آیا تخریب هوای یك شهر چندمیلیونی بنام اهواز و تخریب هوای استان با ٢٥٠ نوع سم مرگ زای فلر و عدم تعهد در برابر شهروندان اهواز كه شهرشان را الوده ترین شهر جهان کردیم، بیانگر فرهنگ اصیل ایرانی است؟

  محیط زیست بستر و زمینه لازم برای توسعه تلقی می گردد.. با حفاظت از محیط زیست، توسعه پایدار نتایج بهتر و مفیدتری می دهد، از نتایج توسعه پایدار ، تاثیر مستقیم و غیرمستقیم بر کیفیت زندگی کاری، تاثیر بر سطح درآمد واقعی، تاثیر مستقیم بر فعالیت های اقتصادی به عنوان نهادهای زیست محیطی، تاثیر در حفظ ثبات نظام های تامین حیات، فراهم آوردن مطلوبیت مستقیم برای افراد جامعه، تامین نهادهای لازم برای فرایندهای اقتصادی و پدید آوردن خدمات تامین کننده حیات برای جوامع محلی است.
از طرفی جهانی شدن به عنوان یکی از موضوعات مرتبط با مدیریت شهری محیط یگانه ای را برای همه کشورهای جهان به وجود می آورد که در آن پیوندهای بین المللی به حداکثر رسیده اند یکی از تاثیرات مهم این پدیده بر حوزه حساس فرهنگ است بدین ترتیب با فروریزی مرزها برخورد فرهنگ ها با یکدیگر و با فرهنگ جهانی حاصل می شود
با توجه به این که کشور ایران به عنوان یک کشور در حال توسعه در جهان شناخته می شود این سوال مطرح می گردد که آیا فرهنگ های بومی ایران می توانند با فرهنگ جهانی منطبق شود و خود را سازگار نمایند؟
آیا تخریب گسترده تالاب شادگان هورالعظیم تالاب ناصری   با آب نمک زهاب نیشکر، نسل کشی انواع مختلف پرندگان و دیگر جانداران  و تخریب اکوسیستم نشانه فرهنگ ایرانی است؟
آیا تخریب هوای یک شهر چندمیلیونی بنام اهواز و تخریب هوای استان با ٢۵٠ نوع سم مرگ زای فلر و عدم تعهد در برابر شهروندان اهواز که شهرشان را الوده ترین شهر جهان  کردیم  بیانگر فرهنگ اصیل ایرانی است؟
آیا واگذاری بزرگترین رودخانه قابل کشتیرانی کشور به استانهای همسایه برای کشاورزی و صنعت و تخریب اکوسیستم رودخانه ای کارون از فرهنگ ایرانی است؟
آیا انتخاب  ١٨ نخبه علمی و سطح اول جامعه فرهنگی استان و فرستادن آنها به مجلس شورای اسلامی و به جای ایرانبانی و حفاظت از آب وخاک این گوشه از کشور بعد از چهارسال هیچ گونه راهبرد مشخص و برنامه هدفمند برای محیط زیست استان ارایه نکردن و هیچ برنامه مدونی برای حفظ طبیعت و آب استان پیش کش بعد برای یک ریاست مجمع نمایندگی استان سینه چاک کردن نشانگر کدام فرهنگ ایرانی است؟
و حتی ما شهروندان با اینکه در دل طبیعت گذر  می کنیم، در دامان محیط زیست زندگی می کنیم چقدر به عنوان یک فرد مسئولیت‌پذیر در برابر سلامت و حفظ محیط زیست، وظایف انسانی خویش را به‌درستی انجام داده‌ایم؟ آیا ما به محیط زیست به عنوان مکان حیات آینده‌ی فرزندان‌مان نگاهی هر‌چند کوتاه انداخته‌ایم؟
آیا تا کنون از آلود‌گی‌های دست‌ساخته‌‌ خود، جلو‌گیری کرده‌ایم؟ اگر سیر آلود‌گی محیط زیست به‌ این‌‌ گونه‌ی سرسام‌آور پیش برود، آیا شما نگران آینده‌ فرزندان‌تان نیستید و آیا رهاسازی پسماند در جنگل ها و طبیعت نشانه فرهنگ ایرانی است؟ با این فرهنگ تخریب طبیعت پیرامون ، و زیست بوم خوزستان آیا فرهنگ ما در مقابل فرهنگ محیط زیست غرب حرفی برای گفتن دارد ؟ آیا فرهنگ محیط زیست ایران فردا و نسل حاضر و بعدی از ما الگوبرداری می کنند یا خود جامعه آرمانی و مدینه فاضله وکردار نیک فرهنگ اقوام گذشته خود را احیاء و محیط زیست کشور را آباد می کنند؟
 
ریزگردهای شیمایی مشکل جدید خوزستان
توفان های شنی ، ریزگردهای تالابی، و گرد و غبارهای نمکی حاصل از نمکی شدن زمین ها از زهاب نیشکر و زمین های تالابی برای خوزستان کم بود از این به بعد با وجود فلرهایی نفتی که شوربختانه در تالاب بین المللی هورالعظیم بعلت وجود زیاد منابع نفتی و عجله بیش از حد شرکت نفت در خروج نفت گازهای بهمراه نفت را بدون فلر می سوزانند این روند باعث حرکت گازهای سمی در سطح بسیار پایین زمین  که مشکلات زیادی برای مردم به دنبال دارد.
توفان ریزگرد به عنوان منبع اصـلی ذرات معـدنی
اتمسفری، به طور مکرر در مناطق مختلف خوزستان  اتفاق می افتد و به عنوان یک خطر زیست محیطی جدی در نظر گرفته میشود
☄وقوع این پدیده در مناطق خوزستان  طی سالهای اخیر خسارات جبران ناپذیری را در بخشهای مختلف محیط زیست، بهداشت، سلامت و در نهایـت اکوسیـستم منطقـه بـه همراه داشته است .
امروزه افزایش انتشار فلزات سـنگین فلزات آهن، روی، سرب، کبالت، کروم، مس، منگنز و نیکـل و…در ریزگـرد، تهدیـدی جـدی بـرای سـلامتی مردمان خوزستان نشین به  حساب می آید. فلزات سـنگین بـا اتـصال بـه ذرات ریزگرد قادرند در مقیاس وسیعی منتـشر شـوند.
فرونشـست خـشک فلـزات سـنگین و ترکیبـات:
اسـیدی روی گیاهـان ودرختان مثمر مثل خرما  ، آب و غذاهای انسان مشکلات جدی برای ما دارند.
طی تحقیقات علمی که توسط مجامع علمی در بوشهر ایلام و اصفهان انجام شده در بررسی ویژگیهایی ماننـد غلظت برخی عناصر سنگین در ریزگردهای فرونشسته بر روی برگهای نخـل و مقایـسه آن بـا خـاکهـای سطحی منطقه و تعیین میزان آلودگی ریزگرد به فلزات سنگین تایید شده است مهم تر از این جابجایی این فلزات تا ٣٠٠ کیلومتر است  بطوری که ریزگردهای شیمیایی عسلویه میانگین غلظت روی، سرب، مس و نیکل در ریزگردهـای شـهر اصـفهان بـهترتیـب ۴۷۰، ۲۲۳، ۷۱ و ۸۲ میلیگـرم در کیلـوگرم گـزارش شـده است.
در نتایج این تحقیقات مشخص شد  کـه مقـدار روی، سـرب، مـس و نیکل در ریزگردهای شهراصـفهان بـیشتـر از اسـتان بوشهر است و
تجمعات فلزی در گردوغبار  معمولاً کمتر از یک تا ۱۰۰۰۰۰ میلیگرم در کیلوگرم متغیر است. صرفنظر از مبدأ فلزات، مقادیر بیشتر از اندازه آنها میتواند به کاهش کیفیت خاک، کاهش کمیت و کیفیت محصولات کشاورزی و ایجاد خطرات خاص برای سلامت انسان، حیوانات و اکوسیستم منتهی شود. این گونه فلزات شامل آرسنیک، کادمیم، کروم، مس، سرب، جیوه و روی میباشند. سایر گونه های شبه فلزی غیرمعمول تر که جزوآلاینده ها هستند شامل آلومینیوم، سزیم، کبالت، منگنز، مولیبدن، استرانسیم و اورانیم می باشند.
ریزگردهای موجود در هوا یکی از آلاینده های محیط زیست هستند که سبب ایجاد تغییرات نامطلوب در مشخصات فیزیکی، شیمیایی و زیستی منابع اصلی حیات یعنی آب، هوا و خاک نموده ، زندگی موجودات را به خطر می اندازند و یا فعالیت آنها را محدود می کنند.
به طور کلی سیکل جهانی گردوغبار شامل سه مرحله فیزیکی جدایش ذرات گرد و غبار از منطقه منبع، انتقال ذرات در اتمسفر و ترسیب این ذرات در محل رسوب میباشد که هر کدام از این فرآیندها قادر به تغییر در خصوصیات فیزیکی و شیمیایی گردوغبار میباشند استنشاق این مواد در ریزگردهای خوزستان باعث سلب سلامت خوزستانی هایی می شوند که به جز هوای پاک چیزی دیگری خواستار نیستند .
راهکار اجرای طرح جمع‌آوری گازهای همراه میدان‌های آب‌تیمور، منصوری، ‌مارون، اهواز و کوپال موسوم به «آماک» که با اجرای کامل این طرح، از سوزانده‌ شدن ۸۲میلیون مترمکعب گاز ترش همراه نفت لایه بنگستان مخازن نفت میدان‌های یاد شده جلوگیری می شود و به این ‌ترتیب شاهد کاهش روزانه ۱۸هزار تن مواد آلاینده در منطقه باشیم. این طرح با گذشت قریب به ۴۰سال هنوز به صورت کامل به سرانجام نرسیده است.