فضای رسانه‌ای خوزستان در ماه‌های اخیر صحنه حملات بی‌وقفه و سازمان‌یافته علیه برخی مدیران شرکت‌ها و مسوولان نهادهای رسمی شده است. این حملات که در ظاهر با عنوان افشاگری یا نقد مدیریتی عرضه می‌شوند، در واقع بیش از آنکه دغدغه شفافیت و اصلاح امور داشته باشند، از دل جریان‌هایی برمی‌خیزند که بقای خود را در تضعیف نهادهای قانونی و اخلال در مناسبات رسمی جست‌وجو می‌کنند. گردانندگان این فضا نه رسانه‌های حرفه‌ای و متعهد به رسالت اطلاع‌رسانی، بلکه «باج‌نیوز»ها و شبکه‌های بی‌اعتبار و غیرمولدی هستند که با تولید محتوای مسموم و بهره‌برداری ا از اختلافات داخلی سازمان ها ، خود را به عنوان ابزار فشار بر مدیران و سازمان‌ها معرفی می‌کنند. ماهیت این رسانه‌ها آشکار است: آن‌ها نه ساختار حرفه‌ای روزنامه‌نگاری دارند و نه پایبند به اصول اخلاقی در روایت واقعیت‌اند. محصول کارشان نه تنها خبررسانی نیست، که معامله‌ای پنهان است؛ معاملاتی که در آن اطلاعات سازمانی و گاه محرمانه، به کالا تبدیل شده و در ازای امتیازات مالی و فرصت‌های بادآورده، خرید و فروش می‌شود. هدف نهایی پاسخ‌گویی مدیران به افکار عمومی نیست، و واداشتن آنان به تسلیم در برابر شبکه‌های غیررسمی قدرت و سودجویی است. این روند اگرچه ممکن است در کوتاه‌مدت منجر به تخریب وجهه فرد یا نهادی خاص شود، اما در بلندمدت سرمایه اجتماعی استان را نشانه می‌گیرد. هر بار که یک رسانه غیرمسوول موفق می‌شود با تهدید و فشار مالی از یک دستگاه امتیاز بگیرد، حلقه اعتماد میان مردم و نهادهای رسمی گسسته‌تر می‌شود و جای آن را بی‌اعتمادی و بی‌ثباتی می‌گیرد. چنین فضایی زمینه را برای تداوم مافیاهای اطلاعاتی و اقتصادی فراهم می‌کند؛ مافیاهایی که از آشفتگی رسانه‌ای به سود خود بهره می‌برند و از هرگونه سامان‌دهی و شفاف‌سازی گریزان‌اند.