غزه زیر بمباران فسفر سفید ویران می‌شود و خانه هاى آن بر سر ساکنینش فرو مى ریزد. در حالی که فرهیخته گوگولی همدردی و واکنش خویش را دریغ می‌نماید.
حلب با خاک یکسان مى شود ولى انگار نه انگار اتفاقى رخ داده است.
تحصن مصر را به سبک مغول پایان مى دهند و همچنان اهمیتى نمى دهد.
بغداد را از برترین شهرهاى جهان به طویله اى فرقه اى بدل مى کنند بى آنکه اندوهگین شود!
قدسى ها یک هفته در برابر نتانیاهو همچون خار در گلو مى ایستند و او سکوت مى کند انگار که فیلمى هالیوودى بیش نیست انگار نه انگار که قدمگاه پیامبرش است!
روهینگایى ها همچون گوسفند در عید ذبح مى شوند بى آنکه چیزى در این باره بگوید
ولى اگر گردباد آمریکا را فرا گیرد به سرعت توئیتى در این مضمون منتشر مى کند، او فرهیخته ى گوگولی است.
اگر حیوانى در نیویورک تصادف کند با جریانش اُنس مى گیرد چرا که بیم آن دارد الله راجع به آن وی را مورد عنایت سین جینی قرار دهد. چرا با آن حیوان انس نگرفتى و اهمیت ندادى اى فرهیخته ى گوگولی! اما اگر مسلمانان آشکارا در روز سر بریده شوند ادعاى بى طرفى مى کند.. و بى طرفى به نظرم فاحش ترین چیزیست که بشر یاد گرفت یکى از همین فرهیختگان گوگولی دو روز پیش نوشت اگر الله بر آمریکا خشمگین بود این علم را به آن اعطا نمى کرد که پیش گویى بلایا را بکند
چیزى نمانده که بگوید ترامپ از خلفاى صالح است
ما نیز بر ضد آنیم که فعالان مدنیِ صلح طلب از هر دین و قومى مورد آزار و اذیت قرار گیرند
ولی چه کسى به تو گفته است اى حضرت گوگول که الله اگر دنیا را به قومى عطا کرده است از آنان راضی است!
نمرود پادشاه مشرق تا مغرب زمین بود.
و فرعون همواره مى گفت آیا من صاحب مصر نیستم؟
و قوم ثمود از کوه ها خانه وآشیانه اى مى ساختند
و قوم عاد مى گفتند: چه کسى از ما نیرومند تر است
آیا الله از اینان راضى بود؟
پس با این منطق بیمار و استاندارد هاى نادرست قارون بهتر از موسى علیه السلام است چرا که قارون صاحب گنج بود و موسى چوپان
خوب است که با همه ى بشر همدردى کنى اى فرهیخته ى ناز ولى اینکه تخلیه ى ساکنین فلوریدا به خاطر گردبارد تو را به لرزه در آید و تخلیه ى ساکنین حلب به خاطر بمب هاى بشکه اى تو را نلرزاند این به خاطر فرودستى فرهنگیست..
وخانه اى که باد آن را کند تو را بگریاند ولى منزلى که F 16 آن را ویران کرد تو را به گریه وا ندارد دلیل بر آن مى شود که من همه ى مدارک و مقالات و توئیت هاى تو را همسان دمپایى مادرم که نه مى خواند و نه مى نویسند تلقى کنم.. مکدر و اندوهگین مى شود.. وهیچ چیز او را نمى آزارد مگر اینکه جزئى از هم دینانش حال خوشى ندارند…

مترجم: سارا غافلی

…………………………………………..

منبع: روزنامه وطن

۱۴/۹/۲۰۱۷