انتشار عکس های  تانکرهای حامل آب از اصفهان به شهرکرد!  ضمن این که  نشان از یک دهن کجی  بزرگ  به این وضعیت ظالمانه  دارد؛  از  بی مسوولیتی  و بی تعهدی  و نگاه تبعیض آلود  وزارت نیرو  در  استمرار سیاست های  مدیریت  آب  سرزمینی  در کل کشور  حکایت می کند. 
تاجری برای رسیدن به خواسته ی خود در کسب و کار، نذر می کند  ۴۰ شب، شمع و چراغ مسجدی در همسایگی اش را تامین کند. از همین رو خادم مسجد هر روز برای بردن شمع های نذری نزد تاجر می آمد.
روزها و شب ها گذشت. تاجر نذر خود را به تمامی ادا کرد. اما خادم مسجد باز هم به سراغ او می آمد.
تاجر که دیگر به ستوه آمده بود گفت که به تازگی فرد دیگری را نیازمند یافته و قصد کمک به او را دارد. فردی که از قضا از نزدیکان اوست. خادم با شنیدن این حرف  می گوید: البته چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است!
البته که پیوستگی سرزمینی ایران و  رجحان و برتری حفظ منافع ملی به محلی اساس و شاکله ی  کشورداری  است.  ولی  به زبانی  ساده، هیچ دولت و حاکمیتی  نمی پذیرد   منطقه ای که ارسال کننده ی  یک امکان است؛ به قیمت پاسداری از منافع منطقه ی  دیگر نابود شود!  چگونه ممکن  است  به خود اجازه دهیم  وقتی  شهروندان  شهرکردی  به اب  آشامیدنی  نیاز دارند،  از سرشاخه های کارون، اب  مکیده شود به سمت  کارخانه های  فولاد مبارکه و  لوله سازی ها و  دیگر شرکت های  فولادی  مناطق کویری؟!
آیا با تماشای  کارون  در اهواز و  خوزستان  که تبدیل  به برکه ای  شده، قلب شما به درد نمی آید؟!
ایا  حس وطن دوستی و میهن پرستی  شما  تنها معطوف به  شهرهای  مادری  خودتان ( بخوانید مناطق کویری ) است،   و  نباید  چنان که  در زمان  جنگ تحمیلی  از سراسر ایران  مقابل  لشکر بعثیون  فارغ از ترک و  گیلکی و مازنی و خراسانی و اصفهانی و یزدی  و بختیاری و عرب  و بلوچ و کرد   ایستادگی  کردیم،  اکنون نیز  همان نگاه سرزمینی  وجود داشته باشد؟!
بلایی  که بر سر  کارون و سرشاخه های  کارون  در چهارمحال و بختیاری  رفته است؛ اگر چه سالهاست  این پدیده ی  شوم را  دلسوزان  وطن  فریاد زدند و کسی  توجه  نکرد ؛ امروزه  در تلخ ترین  صورتش  رخ داده و  می بینیم  که بیش از یک هفته است  شهرکرد آب ندارد!
سیاستگذاری  وزارت نیرو  که همواره در دست مدیران کویرنشین بوده و  برای  آبادانی  و تقویت و توسعه ی  شرکت های  بزرگ آب بر ؛ در این استان ها، نظیر:  اصفهان و  یزد و  قم و کرمان  ، یا  اقدام دیگر سدسازی های متعدد کرده اند؛ و یا  با  حفر تونل های  بزرگ، اقدام به انتقال  آب  به این مناطق کویری  کرده اند؛ موجب شده  چهارمحال و بختیاری  و خوزستان  اکنون  به استان هایی  نیازمند آب  تبدیل شوند!
متاسفانه لابی  قدرتمند وزارت نیرو، حتا  اجازه نداده موضوع کم آبی و بی آبی  و نیاز شدید  شهروندان  شهرکرد و چارمحال  بختیاری  چندان که باید  و شاید  رسانه ای  شود.

انتشار عکس های  تانکرهای حامل آب از اصفهان به شهرکرد!  ضمن این که  نشان از یک دهن کجی  بزرگ  به این وضعیت ظالمانه  دارد؛  از  بی مسوولیتی  و بی تعهدی  و نگاه تبعیض آلود  وزارت نیرو  در  استمرار سیاست های  مدیریت  آب  سرزمینی  در کل کشور  حکایت می کند.

  • نویسنده : شهرام گراوندی