اصولن  پست مدرنیزم، چیزی  جز بازآفرینی اساطیر و کهن الگوها نیست.  در ماجرای  علی  لندی، اسطوره ی نزدیک به او  ابراهیم نبی یا سیاوش  است که تن به آتش  می سپارند و رو سفید از آتش  بر می گذرند.

از دست شدن علی  لندی، یک پسر نوجوان ۱۵ ساله،  حاوی نکته های  بدیعی  است که چه بسا موجب تلنگر به صورتک های  وضعیت خنثای جامعه ی درگیر  امروز  ایرانی باشد. جان باختن  علی  لندی  در هفته ی  دفاع مقدس، ناخودآگاه این قرابت  تاریخی ذهنی  را موجب می شود  و ما را به یاد شهدای  همسن و سال او در  دوران هشت ساله ی  دفاع مقدس  می اندازد.  نوجوانانی که به زحمت، تفنگ های ژ – ۳ و دیگر ابزار و ادوات جنگی را بر دوش  می کشیدند و به مصاف دشمن تا بن دندان  مسلح بعثی  رفته بودند و با پیکرهایی  پاره پاره  به آغوش  مادران خود  برگشتند.

ایثار و از خودگذشتگی یکی از اصول مهم اخلاقی است و تاثیر شگرفی در جامعه و  بر دیدگاه تمامی انسان ها می گذارد. هشت سال دفاع مقدس گنجینه ای از ایثار و نمونه بارز از خودگذشتگی است.

نوع بدیعی از خودگذشتگی که متعلق به همه ی ملت ایران است و می تواند دلیلی باشد تا همه ی اقشار و نهادها، برنامه های خود را در این حوزه های فرهنگی اجرا کنند، بنابراین برای رواج فرهنگ ایثار و ازخودگذشتگی نباید تبلیغ اسطوره های تاریخ کشور را نادیده گرفت.

اصولن  پست مدرنیزم، چیزی  جز بازآفرینی اساطیر و کهن الگوها نیست.  در ماجرای  علی  لندی، اسطوره ی نزدیک به او  ابراهیم نبی یا سیاوش  است که تن به آتش  می سپارند و رو سفید از آتش  بر می گذرند.

در  خصوص بازآفرینی کهن الگوها،  بهترین کار برای ترویج از خودگذشتگی الگوبرداری از نمادهایی است که در باورهای  عقیدتی مذهبی و یا باورهای اساطیری باستانی ما، شمولیت و فراگیری بیشتری دارند.   درس از گذشتگان وآشنایی مردم با اسوه هایی مثل ائمه(ع)،شهیدان، ایثارگران و افرادی که برای امنیت و آرامش کشور ایثار و از خودگذشتگی داشتند، باید در قالب های مختلف هنری و فرهنگی و اجتماعی به تصویرکشیده شود، این راهی است که به وسیله آن می توان نسل جوان را با چنین الگو ها و نمونه هایی در زندگی آشناتر و در جهت پیشرفت و استحکام نظام اجتماعی آماده کرد. پرداختن به جزییات زندگی و بزنگاه های تعیین کننده ای که منجر به شهادت و یا جان باختن جوانان و یا نوجوانان سال های دفاع مقدس و یا نمونه های کم تکراری  مانند  علی  لندی شده، از هر دانشگاه و آموزشگاهی  موثرتر و آموزنده تر است.      این از خودگذشتگی ها،  همان طور که اعتماد به نفس را بالا می برد، احساس بخشش را نیز افزایش می دهد و سایر توانمندی های فرد را نیز نمایان می کند و همچنین باعث ایجاد موفقیت در روابط اجتماعی خواهد شد.  به همین دلیل مدیران و مسوولان جامعه نیز  باید از خودگذشتگی را از خودشان شروع کنند و سپس به ترویج آن بپردازند تا حس مهربانی و فداکاری و رسالت مشترک بین مردم فراگیر شود.   همچنین اگر نویسندگان و فیلمسازان و دیگر هنرمندان  در آثار خود به فداکاری و از خودگذشتگی بزرگان و خاصه، جوانان و نوجوانان  توجه کنند یا هنگام تولید آثار هنری یاد ایثارگران را زنده نگه دارند، می توان امیدوار بود که ایثار و از خود گذشتگی و نیز مهربانی و گذشت و اصول اخلاقی و انسانی  در جامعه رواج بیشتری پیدا کند و تاثیر آثار فرهنگی بیگانگان که از نظر فرهنگی و ساختار روابط انسانی با فرهنگ ایرانی  و اسلامی ما سنخیت و قرابت ندارد، کمتر شود.

برای نمونه اکنون در کشور ما طراحی های وارداتی بیشتر استفاده می شود و در اغلب طراحی های روی لباس و نوشت افزارها تصویر شخصیت هایی مانند بتمن ها به چشم می خورند.

حال اگر روی این محصولات تصاویری که ارزش های بومی را به تصویر می کشد، نقش ببندد و طراحی وارداتی از اولویت خارج شود، به صورت غیر مستقیم و خود به خود فرهنگ ایثار و از خودگذشتگی به فرزندان و نسل های بعد منتقل خواهد شد.

برای رسیدن به این هدف، صداوسیما و همچنین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و حتا دستگاه های متولی دیگر منجمله رسانه های دیداری و شنیداری و مکتوب و غیرمکتوب،  باید در زمینه بومی سازی فرهنگ دست از تلاش بر ندارند و ترویج فرهنگ ایثار و  دلاوری و از خودگذشتگی را در دستور کار خود قرار دهند.

 

  • نویسنده : شهرام گراوندی
  • منبع خبر : پیوند ایرانیان