سال گذشته افتخار این را داشتم که از دست محبوبی دو مجموعه عکس نفیس و با کیفیت را هدیه بگیرم. مجموعه عکس های علی فریدونی و سعید صادقی مربوط به سال های جنگ از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷٫

سعید صادقی خود در خصوص رویکردی که به مفهوم عکاسی جنگ دارد  می گوید: “زندگی درجنگ هم نوعی زندگی‌است دیگر. درست مثل زندگی درحالت عادی، هم به خواب نیاز دارد و هم به بیداری و هم تلاش و هم استراحت. من بر خلاف عکاسان دیگر جنگ، کارمند هیچ آژانس خبری نبودم و نمی‌خواستم سریع عکسی مخابره کنم و بساطم را جمع کنم بروم. فرق من با دیگران درجنگ این بود که آنها اسلحه داشتند و من دوربین. من درجنگ حضور داشتم و نفس می‌کشیدم و خوشحالی یک آدم خسته که حالا برای استراحت آمده بود خوشحالم می‌کرد و فورا ثبتش می‌کردم و ثبت این لحظه برایم هیچ تفاوتی با عکس‌هایی که حین عملیات می‌گرفتم، نداشت.”

اگر عکاسی جنگ را یک منشور چند وجهی فرض بگیریم، بی هیچ گفت و گو سعید صادقی و علی فریدونی دو وجه از  وجوه اصلی آن هستند.  دغدغه های این دو  از همان روز اول با جنگ همراه شدند و با رصد و ثبت لحظه های ناب، سلحشوری های یک نسل را به تاریخ سپردند. عکس های این دو اسناد گویایی هستند که روح و روحیه حماسه را در قاب باور نشانده و تصاویرشان، واژه های صمیمیت، عاطفه، برادری و رفاقت، حضور مخلصانه و… را ترسیم می کنند.

اگر چه آغاز جنگ مصادف با فصل خزان بود، اما دوربین سعید صادقی و علی فریدونی پشت هر خاکریزبه سوی سروهای سبزی پلک گشودند  و بهار را تداعی می کردند. هر قطعه از عکس های آنها  برای نسل جنگ کلید واژه ای است که قبل و بعد از آن لحظه را زنده می کند و خاطرات مشترک را به یاد می آورد و پیوندها و صمیمیت ها را تجدید و توسعه می بخشد.

زبان تصاویر آنها آنچنان روان و صمیمی است که نسل بعد از جنگ هم می تواند گرمای روزهای آفتابی دفاع مقدس را به وضوح دریابد و به آن دل بسپرد. دلشوره ها و دلمویه های این دو را می توان در عکس هایشان مشاهده کرد و آنها را مستحق لقب «عکاسان جنگ با نگاه انسانی» دانست.

آنها از دوربینشان سلاحی علیه تجاوز و جنایت ساختند و با تصاویر بکر و جذاب، آرمان های خود را نیز به تصویر کشیدند. عکس های آنها پر از مفهوم زندگی است که صداقت و صراحت در آنها موج می زند و راهی است برای پی بردن به شخصیت هر عکاس. آنها در تصویرگری به روایت تاریخی بسنده نمی کنند و جلوه های زندگی را در کنار معرکه های مرگ به ثبت می رسانند و به هنرمندی ابعاد ناشناخته جنگ را باز می تابانند.

کتاب آلبوم عکس های سعید صادقی و علی فریدونی  که از سوی انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس منتشر شده شامل نزدیک به دویست قطعه از عکس های آنهاست که با سلیقه ای حرفه ای انتخاب و با کیفیتی مطلوب انتشار یافته است و کاری در خور محسوب می شود. این مجموعه نفیس با تصاویری از نخستین روز تهاجم دشمن بعثی آغازو با حادثه بمباران شیمیایی حلبچه پایان می پذیرد و نشانگر حضورعکاس در تمامی مراحل جنگ است.