اشکالی ندارد ایشان به مساله ی آب و فاضلاب هم توجه کند. خیلی هم از این بابت از ایشان سپاسگزاریم. بخصوص که ۲۰ اسفند ماه ۹۹ قول دادند تا پیش از شب عید ۱۴۰۰ مبلغ ۱۳ میلیارد تومان برای کمک پرداخت معوقات نیروهای آبفا از سازمان برنامه و بودجه در اختیار آبفای استان قرار بگیرد که تا این لحظه خبری نشد!! یا پیگیری جذب اعتبارات دیگر که باز هم خبری نیست ؛ ولی این همه فوکوس روی آب و فاضلاب موجب تولید ذهنیت و پنداره‌ای می‌شود که خیلی شکل خوبی ندارد!

جناب آقای قاسم سلیمانی دشتکی، استاندار عزیز، قبل از ورود به اهواز و استقرار در کاخ استانداری خوزستان ، در اندیمشک فرمود که مساله ی اول من مدیریت کروناست . خوشحال شدیم که جان مردم خوزستان برای یک مسوول ارشد در نظام تصمیم گیری خوزستان و دولت مهم شده است.
ولی چه شد و چه دست هایی دست به کار شدند و ایشان به جای تمرکز یا توجه به مساله ی کرونا ، همه ی هوش و حواس و توجه شان به آب و فاضلاب جلب شده و باقی مسائل منجمله پاندمی کرونا در خوزستان ( که آینه ی عبرت کشور شده! ) و مایه‌ی شرمساری دولت روحانی است ، رها شده است؛ بر همه ی اهالی رسانه منجمله رسانه های با انصاف و شریف ، پنهان و شگفت انگیز است!!

اشکالی ندارد ایشان به مساله ی آب و فاضلاب هم توجه کند. خیلی هم از این بابت از ایشان سپاسگزاریم. بخصوص که ۲۰ اسفند ماه ۹۹ قول دادند تا پیش از شب عید ۱۴۰۰ مبلغ ۱۳ میلیارد تومان برای کمک پرداخت معوقات نیروهای آبفا از سازمان برنامه و بودجه در اختیار آبفای استان قرار بگیرد که تا این لحظه خبری نشد!! یا پیگیری جذب اعتبارات دیگر که باز هم خبری نیست ؛ ولی این همه فوکوس روی آب و فاضلاب موجب تولید ذهنیت و پنداره‌ای می‌شود که خیلی شکل خوبی ندارد!

این در حالی است که مشکل و مساله ی آب و فاضلاب فقط عدم جذب و اختصاص این ۱۳ میلیارد تومان وعده داده شده در ۲۰ اسفند ۹۹ توسط استاندار محترم هم نیست.
دوبرابر این مبلغ یعنی ۲۶ میلیارد تومان توسط خود آب و فاضلاب چه از طریق قرض از اعتبارات آبفای کشور از محل بودجه ی دیگر استان ها و چه از طریق تامین منابع از محل قبوض و حق انشعابات در پایان اسفندماه تامین شد و به پرداخت حقوق بخش اعظم نیروها اختصاص یافت.

چند نکته در این میانه باید مورد توجه قرار گیرد:
اول این که بخش عمده ی پروژه ها و تعهدات آب و فاضلاب طی قراردادی که از قضا استانداری ( دوره ی دکتر شریعتی ) بعنوان یک طرف ماجرا و ناظر در هنگام انعقاد آن حضور داشت، توسط قرارگاه خاتم در حال انجام است. و هر چه میزان پرداخت به قرارگاه افزایش یابد ، بدون شک انجام پروژه ها با سرعت عمل بیشتر صورت خواهد گرفت.
جناب دشتکی در همین رابطه در در نشستی که با برخی شیوخ و نخبگان عرب در محل استانداری داشته به درستی اشاره کرد که:

با موافقت مقام معظم رهبری ۵۰ میلیون یورو از محل صندوق ارزی چند ماه پیش برای این طرح مصوب شد که به دلیل تعیین نشدن پیمانکار این پول تا کنون جذب نشده است.

در همین دیدار باز هم یادآور شدند که:
طی سه هفته حضورم در استان با پیگیریهای انجام شده ۳۷ میلیون یوروی دیگر برای رفع مشکل فاضلاب اهواز تصویب شد که جمع این مبلغ بیش از هزار میلیارد تومان است و قرارگاه خاتم به عنوان مجری این طرح باید هر چه سریعتر پروژه را آغاز نماید.

این لینک را مرور بفرمایید:

www.irna.ir/news/84261436/

بنابراین تا وقتی این جذب ها اتفاق نیفتد، بدیهی است انجام پروژه ها همراه با سرعت عمل کافی نخواهد بود.
مساله ی دوم شیطنت برخی رسانه هاست.
برخی از رسانه ها، یک تکه ای از بخشی از سخنان هر مسوولی را می گیرند و تیتر می کنند و کاری به فحوا و محتوای اصلی سخن مسوول مورد نظر ندارند. در این رابطه بار چندم است که از بخش هایی از سخنان استاندار، چنین استفاده های غیراخلاقی صورت می گیرد.
در حالی که دغدغه ی اصلی جناب دشتکی در خصوص آب و فاضلاب و رفع مشکلات مردم قابل تحسین هم هست.
ایشان با جدیت در حال پیگیری منابع و اعتباراتی است که به تایید رسیده ولی هنوز جذب نشده است.
کما اینکه در شهریور ۹۹ استاندار وقت جناب شریعتی اذعان داشته بود که رفع مشکلات آبفای اهواز به مبلغی معادل ۴۰۰۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد!

این لینک را مرور بفرمایید:

https://b2n.ir/k74870

بنابراین وقتی به یک مساله ای می پردازیم، ( در اینجا مشکلات آب و فاضلاب خوزستان و به صورت مصداقی آبفای اهواز ) باید جمیع جوانب را در یک سبد ارزیابی کنیم.
چه بخشی از اعتبارات جذب شده است؟!
از اعتبارات و دریافتی ها چه بخشی به کدام حوزه ها اختصاص یافته است؟!
وقتی مساله ی یکپارچه سازی ( چه موافق این مساله باشیم و چه مخالف ) اتفاق افتاده است، چگونه می شود به مطالبات نیروهای سابق آبفای روستایی رسیدگی کرد ولی به مطالبات نیروهای آبفای اهواز که میزبان فعلی نیروهای آبفای روستایی است، بی توجه بود؟!
در ضمن اگر یک مدیر به بخش مطالبات یا بودجه و اعتبارات توجه نداشته باشد، از محل کدام منابع بدهی ها و هزینه های پروژه ها و مسائل جاری را پرداخت کند؟!
مگر دریافتی سازمان عریض و طویلی که به برکت طرح یکپارچه سازی ( بر خلاف تمام جهان که به سمت کوچک سازی سازمان ها می روند ) در دولت فخیمه ی روحانی ، تبدیل به سازمانی فربه و بسیار بزرگ شده ، از محل قبوض و حق انشعاب چقدر است؟!
یا چگونه می شود فقط به مساله ی حق انشعاب و پرداخت قبوض عنایت داشت ، ولی به بحث ساماندهی حاشیه ی شهر و انشعابات غیرمجاز که یکی از بزرگترین مشکلات آب و فاضلاب است ، توجه نکرد؟!
بنابراین این حرف هم که مدیر نباید به اعتبارات بیاندیشد حرف درستی نیست.

  • نویسنده : شهرام گراوندی
  • منبع خبر : صدای هم وطن