موزه ی هنرهای معاصر اهواز در ۲ طبقه با پنج گالری در سال ۱۳۸۸ افتتاح شد. بعد از کشمکش‌ها و حواشی بسیار در پی انعقاد قراردادی ۷ ساله با یک پیمانکار فاقد نگاه و نگرش فرهنگی در سال ۱۳۹۴ که به دلیل عدم توانایی ارشاد در پرداخت هزینه های نگهداری! موزه انجام شده بود، بلایی به روزگار این مکان فرهنگی کم نظیر رفت که آدمی از شدت شرم نمی داند در این رابطه چه بنویسد!

این روزها بحث موزه از نو در افکار عمومی و میان کنشگران اجتماعی و هنرمندان خوزستان و کشور به دلیل اتمام قرارداد ۷ ساله در تاریخ ۳۱ مرداد ۱۴۰۱ داغ شده است. از سوی دیگر در این سالها تنها شاهد خرابی‌های بیشتر این بنا بودیم. موزه هنرهای معاصر اهواز با هدف ترویج روحیه صلح دوستی، آثار تجسمی مربوط به هنرمندان خوزستان و سایر هنرمندان کشور را به نمایش می گذاشت و دومین موزه ی بزرگ و استاندارد کشور به حساب می آمد. اعتراض هنردوستان و هنرمندان در سال ۱۳۹۴ همزمان با قرارداد ۷ ساله به بخش خصوصی! هرگز نتیجه ای را در پی داشت. اعتراضاتی که وضعیت امروز موزه را پیش بینی کرده بود!

بعد از طرح و عنوان شدن موضوع انفعال موزه در جریان فعالیت های فرهنگی و اشاره ای کوتاه به خبر مشکلات به وقوع پیوسته در خصوص موزه ی هنرهای معاصر اهواز _ که بر اساس استانداردهای حداقل تا پیش از هفت سال پیش، دومین! موزه ی مهم کشور شناخته می شد؛ _ و ناگهان متوجه شدیم چه بلایی بر این مکان مبارک رفته است؛ امروز به همراه آقایان دکتر لفته منصوری، دکتر بهرام (ماشاالله) براتی، جناب امید حلالی و جناب نعیم حمیدی سراغ حجت الاسلام کلاه کج مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان رفتیم تا بصورت دقیق تر و جزیی تر از مشکلات پیش آمده و چرایی توقف فعالیت موزه در سالهای اخیر، اطلاعات کامل و واقعی تری دریافت کنیم. به جمع ما جناب انوشیروان بهرامی و جناب ناصر چنانی نیز پیوستند و این جلسه که از ساعت ۲ بعدازظهر شروع شد تا ساعت ۶ بعدازظهر به درازا کشید.

اول اینکه متوجه شدیم قراردادی که در دوره ی همایون قنواتی مدیرکل وقت ارشاد با شخصی به نام علی منوچهری منعقد شده، قراردادی است سطحی و بسیار پیش پا افتاده و برخلاف تمامی قراردادهای تیپ واگذاری یا اجاره یا رهن و هر نوع دیگری است که باید تمام مفروضات امروز و آینده ی یک مناسبات دوسویه را در خود داشته باشد.
دوم، مشخص شد که در خلال هفت سال از شروع این قرارداد که در پایان روز ۳۱ مرداد ۱۴۰۱ خاتمه ی قرارداد مقرر شده، کمترین عملکرد و فعالیت هنری نه تنها اجرا نشده؛ که تاسیسات موزه شامل سیستم های سرمایشی گرمایشی و غیره و غیره از بین رفته و خسارت هنگفت و چه بسا غیرقابل جبرانی در این رخداد به وقوع پیوسته است. هنوز ابعاد دقیق این فاجعه مشخص نیست!
نگرانی عمده ی همه ی کسانی که امروز در این جلسه حضور داشتند، صرفنظر از خسارت هنگفتی که به سازه و ملحقات ساختمان وارد شده؛ آسیب و خسران غیرقابل جبران و احتمالی به گنجینه ای است که بخشی از آثار غیرقابل تکرار تعداد بسیاری از هنرمندان این مرز و بوم را شامل می شود.
هنوز هیچگونه بررسی کارشناسی، و گزارش دقیق مبتنی بر میزان موجودی آثار هنری، و آسیب دیدن آثار، و نیز تخریب و فقدان تاسیسات مرتبط با موزه وجود ندارد. و با وجود اینکه قرارداد در تاریخ یاد شده به اتمام رسیده است؛ خبرهایی در گوشه و کنار منتشر شده که فردی منتسب به علی منوچهری ( طرف قرارداد) زیر بار پذیرش اتمام قرارداد نمی رود!
همین جا مایلم عنوان کنم؛ موزه ی هنرهای معاصر اهواز و هر تاسیسات و ساختمان و ابنیه ی دیگری که جزو متعلقات فرهنگی یک شهر و کشور محسوب می شوند، ارث پدری و تیول شخصی یا ملک طلق هیچ فرد اداری رسمی و حقیقی و یا حقوقی دیگری نیست که بشود و یا بتوانند آن را به ثمن بخس چوب حراج بزنند و یا در معاملات و معادلات سیاسی اقتصادی مشکوک به کسی واگذار کنند. چنین اماکنی متعلق به تک تک افراد یک جامعه، یک شهر و تمام افراد یک کشور محسوب می شوند.
این متن به مثابه درخواستی است که طی آن از استاندار خوزستان بعنوان عالی ترین مقام اجرایی دولت در استان و از مقامات قضایی و دادگستری استان خوزستان و در نهایت از جناب محسنی اژه ای ، خواهان ورود هر چه سریع تر به این موضوع تا رسیدن به نتیجه ی شفاف و احقاق حقوق پایمال شده و استرداد اموال و بخصوص برآورد خسارات احتمالی و تعیین تکلیف آثار هنری که جزو ذخایر ملی کشور محسوب می شوند، هستیم.
شایسته و سزاوار است در این خصوص، هرگونه تعلل و درنگی روا نشود که شتاب در بررسی این مساله، خدمت به مردم و فرهنگ و ملیت و نظام مقدس جمهوری اسلامی است.