به همین دلیل است که جامعه شناسان این وظیفه رسانه را از اصول دموکراسی می دانند و بسیاری از سیاستمداران و اقتصادمداران جهان به انحای مختلف سعی می کنند این وظیفه مهم و اساسی را از رسانه ها بگیرند و رسانه ها نیز اگر برای چندی با فشار روبه رو می شوند ولی هیچ گاه آن را از دست نمی دهند. افشای کجروی و فساد توسط مطبوعات در جهان سابقه ای طولانی دارد که یکی از معروف ترین آنها به نام واترگیت باعث شد ریچارد نیکسون، رییس جمهور مقتدر امریکا در سال ۱۹۷۴ میلادی استعفا دهد که بیشتر از آنچه مطبوعات می نوشتند اعمالش زیر سوال افکار عمومی نرود. ماجرا از این قرار بود که دو روزنامه نگار امریکایی به شواهدی دست یافتند که تیم انتخاباتی نیکسون در محل استقرار تیم رقیب، ضبط صوت کار گذاشته است و همین امر باعث جنجالی رسانه ای شد که رییس جمهور را از کاخ سفید بیرون کشید. شکستن قوانین مربوط به جلوگیری از گسترش کرونا در انگلیس یکی از آخرین کجروی هایی بود که بوریس جانسون، نخست وزیر آن کشور مرتکب شد و امروز زیر فشار رسانه ها می گویند نخست وزیری که قوانین کشور را زیر پا بگذارد لیاقت ادامه زمامداری ندارد. بگذریم اما در کشور ما در سال های گذشته بسیاری از رسانه ها به سبب افشای کجروی برخی مسوولان به دادگاه فرا خوانده شدند و فضا به گونه ای پیش رفت که فشار شدیدی بر مطبوعات که یکی از بزرگ ترین نمود آن توقیف فله ای در ۲۲سال پیش یعنی سال ۷۹ تا آنجا پیش رفت که برخی روزنامه نگاران ما مجبور به ترک شغل شدند و برخی دیگر راه اتوسانسور را برگزیدند. گفتنی است که جامعه شناسی رسانه، اتوسانسور را خطرناک ترین نوع سانسور می داند، چراکه ادامه آن به تهی شدن رسانه ها و از دست دادن مخاطب می انجامد، شرایطی که امروز بر مطبوعات و رسانه ها حاکم است و  از کوه تیراژهای بالا به پایین غلتیده اند ناشی از همان تندروی های قوه قضاییه و حتی هیات نظارت بر مطبوعات بود که دو بال فشار بر مطبوعات بودند. خوشبختانه از سال ۹۲ و تشکیل دولت روحانی فضا برای مطبوعات و کل رسانه ها اندکی گشوده شد و قوه قضاییه در زمان آقای محسنی اژه ای پوست اندازی کرد و این پیام ها به رسانه ها رسیده است که اندک اندک می توانند به وظایف ذاتی خود عمل کنند. به همین دلیل است که گزارش های تحقیقی درباره مسائل و مشکلات کشور در برخی مطبوعات دیده می شوند و حتی برخی کجروی ها و فسادها به تفصیل منتشر می شوند شاید اگر این روند ادامه یابد مطبوعات ما بتوانند سر خود را بلند کنند. البته اگر مسوول کجرو و خطاکار و فاسد دیگر قدرت نفوذ در احکام دادگاه ها و فشار بر مطبوعات را نداشته باشد.